Twórczość Beksińskiego zajmuje wyjątkowe i ważne miejsce we współczesnej sztuce polskiej. Z wykształcenia architekt, początkowo zajmował się fotografią, później - w końcu lat 50 i początku lat 60. - m.in. twórczością z pogranicza malarstwa i rzeźby, a w następnych latach rysunkiem i malarstwem.
Niniejsza praca zalicza się do układów-reliefów z gipsu patynowanego. Prace te były prezentowane na wystawie Beksińskiego w Starej Pomarańczarni (1964). Charakterystyczne jest dla nich zatarcie się granicy między malarstwem a rzeźbą oraz między przedmiotowością a bezprzedmiotowością. Rzeźby, reliefy, tablice z symbolami kojarzą się ze znajdowanymi przez archeologów rzeźbionymi, malowanymi i pisanymi pozostałościami po dawnych wymarłych kulturach.
gips patynowany na desce,
36,2 x 95,9 cm, sygnowany na plecach "BEKSIŃSKI / 1963-64"
Pochodzenie: właściciel zakupił dzieło od artysty w 1965 r., po wystawie w Galerii Widza i Artysty w warszawskiej Starej Pomarańczarni (V-VI 1964).
Twórczość Beksińskiego zajmuje wyjątkowe i ważne miejsce we współczesnej sztuce polskiej. Z wykształcenia architekt, początkowo zajmował się fotografią, później - w końcu lat 50 i początku lat 60. - m.in. twórczością z pogranicza malarstwa i rzeźby, a w następnych latach rysunkiem i malarstwem.
Niniejsza praca zalicza się do układów-reliefów z gipsu patynowanego. Prace te były prezentowane na wystawie Beksińskiego w Starej Pomarańczarni (1964). Charakterystyczne jest dla nich zatarcie się granicy między malarstwem a rzeźbą oraz między przedmiotowością a bezprzedmiotowością. Rzeźby, reliefy, tablice z symbolami kojarzą się ze znajdowanymi przez archeologów rzeźbionymi, malowanymi i pisanymi pozostałościami po dawnych wymarłych kulturach.