Wojciech Kossak kształcił się w l. 1871-73 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u W. Łuszczkiewicza i w akademii monachijskiej w l. 1874-76 u A. Strähubera, A. Wagnera i W. Lindenschmita. W l. 1877-84 kontynuował studia w Paryżu u L. Bonnata i A. Cabanela. Powrócił na dziesięć lat do Krakowa, a następne siedem spędził w Berlinie pracując na zlecenie Wilhelma II. Wiele podróżował. Był w Hiszpanii, Egipcie, Wiedniu i Londynie, a w l. 1923-32 kilkakrotnie w Stanach Zjednoczonych. W czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej. W l. 1915-19 kierował pracownią malarstwa batalistycznego warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Był współautorem kilku panoram tj. Racławickiej (1894), Berezyny (1896) i Bitwy pod piramidami (1901). Projektowana w 1900 Somosierra nie doczekała się realizacji. Malował przede wszystkim sceny batalistyczne, portrety, jak również sceny rodzajowe.
Olej, deska; 41 x 32,7 cm Sygnowany p. d.: Wojciech Kossak 1919 Na odwrocie pieczęć z kartuszem.
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiWojciech Kossak kształcił się w l. 1871-73 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u W. Łuszczkiewicza i w akademii monachijskiej w l. 1874-76 u A. Strähubera, A. Wagnera i W. Lindenschmita. W l. 1877-84 kontynuował studia w Paryżu u L. Bonnata i A. Cabanela. Powrócił na dziesięć lat do Krakowa, a następne siedem spędził w Berlinie pracując na zlecenie Wilhelma II. Wiele podróżował. Był w Hiszpanii, Egipcie, Wiedniu i Londynie, a w l. 1923-32 kilkakrotnie w Stanach Zjednoczonych. W czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej. W l. 1915-19 kierował pracownią malarstwa batalistycznego warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Był współautorem kilku panoram tj. Racławickiej (1894), Berezyny (1896) i Bitwy pod piramidami (1901). Projektowana w 1900 Somosierra nie doczekała się realizacji. Malował przede wszystkim sceny batalistyczne, portrety, jak również sceny rodzajowe.