Ukończyła warszawską SSP, gdzie była uczennicą W. Skoczylasa i E. Bartłomiejczyka.
uprawiała grafikę, malarstwo, rysunek, tkaninę. Studiowała w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Skoczylasa, E. Bartłomiejczyka, J. Czajkowskiego, E. Czerwińskiego, B. Lenarta. Po uzyskaniu dyplomu podjęła pracę dydaktyczną. Wynalazła i stosowała w swych drzeworytach technikę białego druku na czarnym papierze (od 1932 roku), co zostało zauważone przez zagranicznych krytyków artystycznych. W czasie Powstania Warszawskiego znaczna część jej dorobku uległa zniszczeniu. Po wojnie kontynuowała działalność artystyczną i dydaktyczną. Brała udział w I i II Międzynarodowej Wystawie Drzeworytu w Warszawie oraz w wielu wystawach zagranicznych.
Drzeworyt, papier, 20 x 12,5 cm (odcisk płyty)
Sygnowany ołówkiem pod ryciną: 1949 r. J.R.Giedroyć-Wawrzynowicz
Ukończyła warszawską SSP, gdzie była uczennicą W. Skoczylasa i E. Bartłomiejczyka.
uprawiała grafikę, malarstwo, rysunek, tkaninę. Studiowała w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Skoczylasa, E. Bartłomiejczyka, J. Czajkowskiego, E. Czerwińskiego, B. Lenarta. Po uzyskaniu dyplomu podjęła pracę dydaktyczną. Wynalazła i stosowała w swych drzeworytach technikę białego druku na czarnym papierze (od 1932 roku), co zostało zauważone przez zagranicznych krytyków artystycznych. W czasie Powstania Warszawskiego znaczna część jej dorobku uległa zniszczeniu. Po wojnie kontynuowała działalność artystyczną i dydaktyczną. Brała udział w I i II Międzynarodowej Wystawie Drzeworytu w Warszawie oraz w wielu wystawach zagranicznych.