Przedstawiciel École de Paris. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u W. Weissa (1919-1922), a następnie w prywatnej pracowni A. Archipenki w Berlinie. W 1923 r. przybył do Paryża, gdzie zaprzyjaźnił się z M. Chagallem, Ch. Soutinem i E. Zakiem. Był czołową postacią w kolonii polskich artystów w Paryżu. Od 1935 r. mieszkał w Nowym Jorku. Wystawiał w paryskich galeriach Bernheim, de France, Le Portique oraz Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Anglii. Indywidualne wystawy Z. Menkesa odbyły się we Lwowie (1930) i w Żydowskim Towarzystwie Krzewienia Sztuk Pięknych (1931).
Z. Menkes malował pejzaże, martwe natury, portrety, akty. Tematem powracającym przez całą twórczość artysty były również sceny rodzajowe z życia narodu żydowskiego.
Olej na płótnie 80 x 64,5 cm
Sygnowany p.g. - "Menkes
Przedstawiciel École de Paris. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u W. Weissa (1919-1922), a następnie w prywatnej pracowni A. Archipenki w Berlinie. W 1923 r. przybył do Paryża, gdzie zaprzyjaźnił się z M. Chagallem, Ch. Soutinem i E. Zakiem. Był czołową postacią w kolonii polskich artystów w Paryżu. Od 1935 r. mieszkał w Nowym Jorku. Wystawiał w paryskich galeriach Bernheim, de France, Le Portique oraz Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Anglii. Indywidualne wystawy Z. Menkesa odbyły się we Lwowie (1930) i w Żydowskim Towarzystwie Krzewienia Sztuk Pięknych (1931).
Z. Menkes malował pejzaże, martwe natury, portrety, akty. Tematem powracającym przez całą twórczość artysty były również sceny rodzajowe z życia narodu żydowskiego.