Łukasz Surowiec jest artystą interdyscyplinarnym: rzeźbiarzem, performerem, scenografem, twórcą filmów wideo i autorem akcji społecznych. Ukończył Wydział Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, studiował również na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz Universität der Künste w Berlinie. W swoich obiektach i interwencjach artystycznych Surowiec wnika i bada aktualne stosunki społeczne, podejmuje również zagadnienia historyczne i polityczne. Artysta odrzuca klasyczne kategorie czy klasyfikacje na rzecz intermedialnych prac badających kondycję człowieka we współczesnych warunkach socjoekonomicznych. W swoich pracach stara się przyciągnąć uwagę do zmarginalizowanych grup społecznych i ich problemów, włączając w to zaszłości historyczne, pozornie pogrzebane już w przeszłości. W swoich pracach bada również zagadnienia związane z pamięcią. Jego twórczość przyjmuje formę metody umożliwiającej poznanie publicznej rzeczywistości, ze zwróceniem uwagi na jednostki marginalizowane. W swojej działalności artystycznej podejmuje on aktualne kwestie społeczne, wychodząc także poza mury oficjalnych instytucji sztuki. Jest stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz laureatem prestiżowego konkursu dla młodych artystów Spojrzenia (2017). Brał udział w licznych wystawach w kraju i zagranicą. m.in. 7. Berlin Biennale (2012), Dziady, Bunkier Sztuki (2013), Co widać – Polska sztuka dzisiaj, MSN, Warszawa (2014), Wejście do portu, Muzeum Emigracji, Gdynia (2016), Późna polskość, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (2017).
olej na płótnie, 60 x 80 cm,
sygn. Na odwrociu
Łukasz Surowiec jest artystą interdyscyplinarnym: rzeźbiarzem, performerem, scenografem, twórcą filmów wideo i autorem akcji społecznych. Ukończył Wydział Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, studiował również na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz Universität der Künste w Berlinie. W swoich obiektach i interwencjach artystycznych Surowiec wnika i bada aktualne stosunki społeczne, podejmuje również zagadnienia historyczne i polityczne. Artysta odrzuca klasyczne kategorie czy klasyfikacje na rzecz intermedialnych prac badających kondycję człowieka we współczesnych warunkach socjoekonomicznych. W swoich pracach stara się przyciągnąć uwagę do zmarginalizowanych grup społecznych i ich problemów, włączając w to zaszłości historyczne, pozornie pogrzebane już w przeszłości. W swoich pracach bada również zagadnienia związane z pamięcią. Jego twórczość przyjmuje formę metody umożliwiającej poznanie publicznej rzeczywistości, ze zwróceniem uwagi na jednostki marginalizowane. W swojej działalności artystycznej podejmuje on aktualne kwestie społeczne, wychodząc także poza mury oficjalnych instytucji sztuki. Jest stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz laureatem prestiżowego konkursu dla młodych artystów Spojrzenia (2017). Brał udział w licznych wystawach w kraju i zagranicą. m.in. 7. Berlin Biennale (2012), Dziady, Bunkier Sztuki (2013), Co widać – Polska sztuka dzisiaj, MSN, Warszawa (2014), Wejście do portu, Muzeum Emigracji, Gdynia (2016), Późna polskość, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (2017).