Fotograf, twórca instalacji site-specific, obiektów, obrazów i rysunków. Mieszkał i pracował w Lublinie. Studiował w latach 1974-1975 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, 1975-1979 na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, 1984-1985 na ASP w Warszawie. Twórczość Smoczyńskiego od początku lat 80. XX wieku upływała pod znakiem refleksji na temat statusu sztuki i procedur artystycznych. Wyraźne jest tu przesunięcie akcentu z dzieła na proces twórczy. W 1983 roku, kiedy rozpoczął cykl „Secret performance”, odkrył potencjał działania i możliwości jakie daje eksplorowanie pustej przestrzeni. Smoczyński nie był performerem, a określenia „performance” używał umownie, wskazując na zawartą w obrazie akcję. Przymiotnik „secret” oznaczał kameralność akcji, rozgrywającej się nie przed publicznością, ale przed obiektywem aparatu. Fotografie są zatem formą zapisu, dokumentacji twórczej aktywności, a jednocześnie stanowią samodzielne dzieła. Zdjęcia z cyklu „Secret performance” Smoczyński wykonywał w pracowni w Lublinie, w budynku który przestał istnieć w 1993 roku, kładąc kres serii. W pracowni tej powstawały instalacje przeznaczone tylko do fotografowania przez autora. Fotografie dokumentują ciągłą metamorfozę wnętrza: stan posadzki, ślady wody i kurzu, nieunikniony rozpad materii.
fotografia czarno-biała/papier fotograficzny, 24 x 33,5 cm,
sygnowa, datowana i opisana oł. na odwrocie: 3 | MIKOŁAJ SMOCZYŃSKI | THE SECRET PERFORMANCE- III. | 1994 | wzdłuż prawej krawędzi oł.: (WORK IN TWO PARTS) | wskazówki montażowe
fotografia czarno-biała/papier fotograficzny, 24 x 32 cm
sygnowana, datowana, opisana oł. na odwrocie: 7 | MIKOŁAJ SMOCZYŃSKI | THE SECRET PERFORMANCE- I. | 199 [brak cyfry] | wskazówki montażowe
Fotograf, twórca instalacji site-specific, obiektów, obrazów i rysunków. Mieszkał i pracował w Lublinie. Studiował w latach 1974-1975 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, 1975-1979 na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, 1984-1985 na ASP w Warszawie. Twórczość Smoczyńskiego od początku lat 80. XX wieku upływała pod znakiem refleksji na temat statusu sztuki i procedur artystycznych. Wyraźne jest tu przesunięcie akcentu z dzieła na proces twórczy. W 1983 roku, kiedy rozpoczął cykl „Secret performance”, odkrył potencjał działania i możliwości jakie daje eksplorowanie pustej przestrzeni. Smoczyński nie był performerem, a określenia „performance” używał umownie, wskazując na zawartą w obrazie akcję. Przymiotnik „secret” oznaczał kameralność akcji, rozgrywającej się nie przed publicznością, ale przed obiektywem aparatu. Fotografie są zatem formą zapisu, dokumentacji twórczej aktywności, a jednocześnie stanowią samodzielne dzieła. Zdjęcia z cyklu „Secret performance” Smoczyński wykonywał w pracowni w Lublinie, w budynku który przestał istnieć w 1993 roku, kładąc kres serii. W pracowni tej powstawały instalacje przeznaczone tylko do fotografowania przez autora. Fotografie dokumentują ciągłą metamorfozę wnętrza: stan posadzki, ślady wody i kurzu, nieunikniony rozpad materii.