W rzeźbach z serii Anatomia przestrzeni artysta rozwija laboratorium form, których geometria wywiedziona jest z anatomii ludzkiego ciała. Wielościenne, nieregularne bryły powstały poprzez połączenie liniami otworów ciała człowieka. Pozornie abstrakcyjne formy z ich rozrastającymi się w przestrzeni szkieletowymi konstrukcjami pozostają puste, otwarte na przestrzeń otoczenia. W ich stalowych, geometrycznych strukturach artysta kształtuje własną gramatykę form, w których geometria ciała uzewnętrznia się i przekształca się w architektonikę przestrzeni.

Rzeźby z serii Anatomia przestrzeni reprodukowane w: Jarosław Kozakiewicz. Subiektywne mikrokosmologie, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2017.