Wystawiany:
Jacek i Rafał Malczewscy, Muzeum Okręgowe im. Jacka Malczewskiego w Radomiu, 25.03.2011-4.09.2011;
Muzeum Narodowe w Gdańsku, 15.10.2011-26.02.2012;
Muzeum Okręgowe w Sandomierzu, 17.03.2012-31.07.2012
Reprodukowany:
A. Konopacki, S. Krzysztofowicz-Kozakowska, W orbicie Młodej Polski, katalog wystawy podróżnej z cyklu: "Spotkania ze sztuką", Łaziska Dolne 2012.
Czołowy przedstawiciel symbolizmu w polskim malarstwie przełomu XIX i XX wieku. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m.in. w pracowniach W. Łuszczkiewicza i J . Matejki oraz w paryskiej École des Beaux-Arts u E. Lehmanna. Był jednym z założycieli stowarzyszenia "Sztuka". Od 1902 roku należał do Stowarzyszenia Artystów Polskich, był też członkiem wiedeńskiej Secesji. W latach 1897-1900 oraz 1910-1921 piastował stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w K rakowie. Wczesny okres twórczości artysty, nawiązujący do tradycji realizmu, zdominowany był przez tematy inspirowane polską poezją romantyczną i baśnią ludową oraz odwołujące się do martyrologii Sybiru. Z kolei zwrócił się ku symbolizmowi, tworząc własną, oryginalną emblematykę. Wykonał też liczne portrety, często połączone z elementami symbolicznymi i alegorycznymi.
olej, płótno, 47,5 × 26,5 cm
sygn. u dołu: J. Malczewski
Estymacja: 110 000 - 120 000 zł
Wystawiany:
Jacek i Rafał Malczewscy, Muzeum Okręgowe im. Jacka Malczewskiego w Radomiu, 25.03.2011-4.09.2011;
Muzeum Narodowe w Gdańsku, 15.10.2011-26.02.2012;
Muzeum Okręgowe w Sandomierzu, 17.03.2012-31.07.2012
Reprodukowany:
A. Konopacki, S. Krzysztofowicz-Kozakowska, W orbicie Młodej Polski, katalog wystawy podróżnej z cyklu: "Spotkania ze sztuką", Łaziska Dolne 2012.
Czołowy przedstawiciel symbolizmu w polskim malarstwie przełomu XIX i XX wieku. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m.in. w pracowniach W. Łuszczkiewicza i J . Matejki oraz w paryskiej École des Beaux-Arts u E. Lehmanna. Był jednym z założycieli stowarzyszenia "Sztuka". Od 1902 roku należał do Stowarzyszenia Artystów Polskich, był też członkiem wiedeńskiej Secesji. W latach 1897-1900 oraz 1910-1921 piastował stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w K rakowie. Wczesny okres twórczości artysty, nawiązujący do tradycji realizmu, zdominowany był przez tematy inspirowane polską poezją romantyczną i baśnią ludową oraz odwołujące się do martyrologii Sybiru. Z kolei zwrócił się ku symbolizmowi, tworząc własną, oryginalną emblematykę. Wykonał też liczne portrety, często połączone z elementami symbolicznymi i alegorycznymi.