Jacek Sroka – uważany za współczesnego mistrza poetyki groteski – nie unika w swoim malarstwie poruszania tragicznych wątków z zakresu XX-wiecznej historii, w których miejsce dowcipu i kpiny zajmuje osobisty przekład faktów historycznych na język sztuki. Powstały w oparciu o obrazy i scenariusz malarza dokument Jacek Sroka. Czeluść Działoszyc, jest próbą zmierzenia się z tematem zagłady Żydów podczas II wojny światowej. W filmie, wyróżnionym w 2021 nagrodą Intermedia Globe Gold w ramach World Media Festivals, pojawiła się także prezentowana Tematyka wojenna. Artysta używając tutaj typowych dla siebie ekspresjonistycznych środków – multiplikacji, deformacji, kontrastowych zestawień barwnych – zaprasza widza do zapoznania się z własną interpretacją tamtych wydarzeń. Odbiorca, spodziewający się zetknięcia z opowieścią o traumie, staje przed dziełem swoiście dekoracyjnym i wielowarstwowym. Sztuka, według autora, nie jest bowiem dokumentalną prawdą – zajmuje się czym chce i jak chce. Artyści próbują mierzyć się ze światem, z historią, w nadziei na oddanie emocji, na opowiedzenie swojej prawdy. [fragment scenariusza Jacka Sroki do filmu Jacek Sroka. Czeluść Działoszyc, reż. J. Migoń, 2020]
olej, płótno
65 x 81 cm
sygn. p.d.: SROKA 2009
sygn. na odwr. na płótnie g.: JACEK SROKA 20P42 | 2009
Jacek Sroka – uważany za współczesnego mistrza poetyki groteski – nie unika w swoim malarstwie poruszania tragicznych wątków z zakresu XX-wiecznej historii, w których miejsce dowcipu i kpiny zajmuje osobisty przekład faktów historycznych na język sztuki. Powstały w oparciu o obrazy i scenariusz malarza dokument Jacek Sroka. Czeluść Działoszyc, jest próbą zmierzenia się z tematem zagłady Żydów podczas II wojny światowej. W filmie, wyróżnionym w 2021 nagrodą Intermedia Globe Gold w ramach World Media Festivals, pojawiła się także prezentowana Tematyka wojenna. Artysta używając tutaj typowych dla siebie ekspresjonistycznych środków – multiplikacji, deformacji, kontrastowych zestawień barwnych – zaprasza widza do zapoznania się z własną interpretacją tamtych wydarzeń. Odbiorca, spodziewający się zetknięcia z opowieścią o traumie, staje przed dziełem swoiście dekoracyjnym i wielowarstwowym. Sztuka, według autora, nie jest bowiem dokumentalną prawdą – zajmuje się czym chce i jak chce. Artyści próbują mierzyć się ze światem, z historią, w nadziei na oddanie emocji, na opowiedzenie swojej prawdy. [fragment scenariusza Jacka Sroki do filmu Jacek Sroka. Czeluść Działoszyc, reż. J. Migoń, 2020]