Artysta absolutny. Malarz, reżyser, scenograf i teoretyk sztuki. Uważał, że jedyną i całkowitą prawdą w sztuce jest przedstawianie i odkrywanie własnego życia.
W 1934 roku rozpoczął naukę na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP w pracowni prof. Władysława Jarockiego. Równocześnie studiował malarstwo dekoracyjne i teatralne u prof. Karola Frycza, dyrektora teatrów krakowskich. W tym okresie przejawiał fascynację Krakowem Stanisława Wyspiańskiego.
Wiele podróżował, obserwując najnowsze trendy w sztuce. Potem na gruncie rodzimym je rozwijał. Dlatego był jednym z pierwszych artystów uprawiających informel, konceptualizm, happening. W latach 1942-1944 kierował konspiracyjnym Teatrem Niezależnym, od 1955 teatrem Cricot 2, w którym do 1975 wystawił adaptacje dramatów Stanisława Ignacego Witkiewicza, następnie własne przedstawienia.
Kantor był artystą totalnym. Żył tylko, żeby tworzyć.
olej, płótno, 60 x 80 cm
na odwrociu: "T. Kantor / Kraków X 1956 / wystawy: WARSZAWA - SALON PO PROSTU / BELGRAD / LUBLANA / ZAGRZEB"; na ramie naklejka REMPEX
* droit de suite
Artysta absolutny. Malarz, reżyser, scenograf i teoretyk sztuki. Uważał, że jedyną i całkowitą prawdą w sztuce jest przedstawianie i odkrywanie własnego życia.
W 1934 roku rozpoczął naukę na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP w pracowni prof. Władysława Jarockiego. Równocześnie studiował malarstwo dekoracyjne i teatralne u prof. Karola Frycza, dyrektora teatrów krakowskich. W tym okresie przejawiał fascynację Krakowem Stanisława Wyspiańskiego.
Wiele podróżował, obserwując najnowsze trendy w sztuce. Potem na gruncie rodzimym je rozwijał. Dlatego był jednym z pierwszych artystów uprawiających informel, konceptualizm, happening. W latach 1942-1944 kierował konspiracyjnym Teatrem Niezależnym, od 1955 teatrem Cricot 2, w którym do 1975 wystawił adaptacje dramatów Stanisława Ignacego Witkiewicza, następnie własne przedstawienia.
Kantor był artystą totalnym. Żył tylko, żeby tworzyć.