Tasaki tego wzoru wprowadzono w 1848 roku, jako broń boczną żołnierzy piechoty Korpusu Kaukaskiego. W 1855 roku otrzymali go żołnierze artylerii pieszej i saperzy w miejsce tasaków wz. 1834. W artylerii pieszej zostały one następnie zastąpione w 1868 artyleryjską, żołnierską "szaszką wz. 1868". W 1880 r. wycofano je z uzbrojenia wojsk liniowych, pozostawiając je jedynie gwardyjskiej piechocie i saperom, oraz słuchaczom szkół wojskowych do noszenia poza służbą. Wreszcie w 1907 roku pozostawiono go jedynie w Korpusie Paziów.
Stal, mosiądz; dł. całk. 63 cm, głowni 48.5 cm, szer. 4,7 cm; waga 1473 g
Na głowni wybite: A w owalu, H; 8; na jelcu: przekreślona Ω, 582
Tasaki tego wzoru wprowadzono w 1848 roku, jako broń boczną żołnierzy piechoty Korpusu Kaukaskiego. W 1855 roku otrzymali go żołnierze artylerii pieszej i saperzy w miejsce tasaków wz. 1834. W artylerii pieszej zostały one następnie zastąpione w 1868 artyleryjską, żołnierską "szaszką wz. 1868". W 1880 r. wycofano je z uzbrojenia wojsk liniowych, pozostawiając je jedynie gwardyjskiej piechocie i saperom, oraz słuchaczom szkół wojskowych do noszenia poza służbą. Wreszcie w 1907 roku pozostawiono go jedynie w Korpusie Paziów.