Głownia stalowa, jednosieczna, dług. 650 mm, szerokości przy nasadzie 31 mm i grubości 5 mm, z wygięciem na 20 mm, z wąską bruzdą wzdłuż grzbietu urywającą się przed zastawą, zakończona płaskim, szerokim piórem. Na zastawie trawiony monogram FWR pod koroną królewską (Fryderyk Wilhelm Rex). Być może jeszcze od tasaka piechot tzw. staropruskiego z pocz. XIX w.
Rękojeść w typie tasaka francuskiego, odlana w całości z mosiądzu. Jelec krzyżowo kabłąkowy. Na środkowej części jelca wybity numer "2.P". Na kabłąku oznakowanie formacji "2 B 26 L R 5. 189 6" Tylne ramię jelca wygięte ku dołowi i zakończone kulka. Trzon rękojeści poprzecznie karbowany.
Brak pochwy.
Stal, mosiądz; dł. całk. 740 mm, waga 844 g
Tasak piechoty pruskiej M 1818 o/St (ohne Stichblatt), zwany również "neupruüisches" wzorowany na francuskim tasaku M An. XI (1803/1804) używany był w regimentach pruskiej piechoty liniowej do roku 1852, pruskiej liniowej artylerii do 1849 zaś przez jednostki landwery jeszcze dłużej.
Głownia stalowa, jednosieczna, dług. 650 mm, szerokości przy nasadzie 31 mm i grubości 5 mm, z wygięciem na 20 mm, z wąską bruzdą wzdłuż grzbietu urywającą się przed zastawą, zakończona płaskim, szerokim piórem. Na zastawie trawiony monogram FWR pod koroną królewską (Fryderyk Wilhelm Rex). Być może jeszcze od tasaka piechot tzw. staropruskiego z pocz. XIX w.
Rękojeść w typie tasaka francuskiego, odlana w całości z mosiądzu. Jelec krzyżowo kabłąkowy. Na środkowej części jelca wybity numer "2.P". Na kabłąku oznakowanie formacji "2 B 26 L R 5. 189 6" Tylne ramię jelca wygięte ku dołowi i zakończone kulka. Trzon rękojeści poprzecznie karbowany.
Brak pochwy.