Monumentalna praca Jana Dobkowskiego z 1994 roku ukazuje dwie kobiety w układzie tanecznym. Zarówno bujność ich kształtów, ogromne fryzury, pokrywające je wyraziste kolory jak i same ruchy przywodzą na myśl tańczące szamanki w szaleńczym transie. Ukazane na czarnym tle (pokrywającym nieomal całą część prawej kwatery tryptyku) wydają się być tajemniczymi zjawami. Artysta poruszał w swoich pracach temat tańca niezwykle często wierząc, że wydobywa on w człowieku pierwotne potrzeby, wyzwalając go i dając mu szczęście. Obraz przesiąknięty jest zdecydowanym i nieskrywanym erotyzmem. Przedstawione na nim młode kobiety ukazane w przyciągających barwach, zapraszają do dołączenia się do tytułowego "tańca życia". Jan Dobkowski odważnie traktował problem seksualności człowieka, podchodząc do niej jako do czegoś pierwotnego i niezbędnego dla ludzkiej natury, celowo ukazując ją czasem w sposób aż przesadny czy nawet groteskowy.
Prace artysty wyróżniają się silnym spłaszczeniem form i linearyzmem. Sam tak mówił od swojej twórczości "W linearyzmie żyję. Wokół siebie widzę wielką sie, w niej tkwię. To, co rzeczywiste - poprzez fakt, że złożone jest z linii - staje się abstrakcyjne. Linia jest najważniejsza. Linia to myśl." Ten linearyzm połączony został w oferowanym dziele z czystymi, radosnymi barwami, którymi artysta namalował postacie kobiet, silnie kontrastując je z matową czernią tła. To wszystko połączane z imponującymi wymiarami tworzy dzieło niezwykle dekoracyjne i wręcz hipnotyzujące.
akryl, płótno; 197 x 441 cm (wymiar całości), 197 x 147 cm (wymiar każdej części);
sygn., dat. i opis na odwrocie: Jan Dobkowski / "TANIEC ŻYCIA" 1994 ROK / AKRYL / 197 x 441 cm, oraz informacja o części tryptyku
Monumentalna praca Jana Dobkowskiego z 1994 roku ukazuje dwie kobiety w układzie tanecznym. Zarówno bujność ich kształtów, ogromne fryzury, pokrywające je wyraziste kolory jak i same ruchy przywodzą na myśl tańczące szamanki w szaleńczym transie. Ukazane na czarnym tle (pokrywającym nieomal całą część prawej kwatery tryptyku) wydają się być tajemniczymi zjawami. Artysta poruszał w swoich pracach temat tańca niezwykle często wierząc, że wydobywa on w człowieku pierwotne potrzeby, wyzwalając go i dając mu szczęście. Obraz przesiąknięty jest zdecydowanym i nieskrywanym erotyzmem. Przedstawione na nim młode kobiety ukazane w przyciągających barwach, zapraszają do dołączenia się do tytułowego "tańca życia". Jan Dobkowski odważnie traktował problem seksualności człowieka, podchodząc do niej jako do czegoś pierwotnego i niezbędnego dla ludzkiej natury, celowo ukazując ją czasem w sposób aż przesadny czy nawet groteskowy.
Prace artysty wyróżniają się silnym spłaszczeniem form i linearyzmem. Sam tak mówił od swojej twórczości "W linearyzmie żyję. Wokół siebie widzę wielką sie, w niej tkwię. To, co rzeczywiste - poprzez fakt, że złożone jest z linii - staje się abstrakcyjne. Linia jest najważniejsza. Linia to myśl." Ten linearyzm połączony został w oferowanym dziele z czystymi, radosnymi barwami, którymi artysta namalował postacie kobiet, silnie kontrastując je z matową czernią tła. To wszystko połączane z imponującymi wymiarami tworzy dzieło niezwykle dekoracyjne i wręcz hipnotyzujące.