Juliusz Kossak, pierwszy z rodziny słynnych malarzy koni i batalistów, uczył się rysunku u J. Maszkowskiego we Lwowie, a następnie sam doskonalił swe umiejętności malując i rysując na zamówienie ziemian na Wołyniu i Podolu, w latach 1856-60 w Paryżu poznał słynnego batalistę H. Verneta, z którym połączyła go przyjaźń, przez kilka miesięcy pracował też w atelier batalisty niemieckiego F. Adama w Monachium (1869). Początkowo mieszkał we Lwowie i w Warszawie,(gdzie był kierownikiem artystycznym Tygodnika Ilustrowanego), a od 1869 na stałe w Krakowie. Wyjeżdżał do Wiednia (1852), na Węgry, do Petersburga, trzykrotnie był w Monachium (1867, 1869, 1873). Tworzył sceny, batalistyczne, rodzajowe, portrety konne. Głównym tematem jego prac był koń. Malował przede wszystkim akwarelą, rzadziej olejno.
akwarela, papier, 37 x 55cm (w śweitle passe-partout)
sygn. brązową akwarelą l.d.: Juliusz Kossak 1888
Juliusz Kossak, pierwszy z rodziny słynnych malarzy koni i batalistów, uczył się rysunku u J. Maszkowskiego we Lwowie, a następnie sam doskonalił swe umiejętności malując i rysując na zamówienie ziemian na Wołyniu i Podolu, w latach 1856-60 w Paryżu poznał słynnego batalistę H. Verneta, z którym połączyła go przyjaźń, przez kilka miesięcy pracował też w atelier batalisty niemieckiego F. Adama w Monachium (1869). Początkowo mieszkał we Lwowie i w Warszawie,(gdzie był kierownikiem artystycznym Tygodnika Ilustrowanego), a od 1869 na stałe w Krakowie. Wyjeżdżał do Wiednia (1852), na Węgry, do Petersburga, trzykrotnie był w Monachium (1867, 1869, 1873). Tworzył sceny, batalistyczne, rodzajowe, portrety konne. Głównym tematem jego prac był koń. Malował przede wszystkim akwarelą, rzadziej olejno.