Najmłodszy z malarskiego klanu rodziny Styków w dzieciństwie nie przedstawiał zainteresowania malarstwem. Miał zostać lekarzem lub prawnikiem. Jednakże został znanym i uznanym malarzem-orientalistą.
W 1911 Adam Styka wyjechał po raz pierwszy do Algieru i Tunisu. Potem po krajach Afryki Północnej podróżował wielokrotnie, stając się miłośnikiem i znawcą tematyki orientalnej. Z podróży przywoził szereg studiów i notatek malarskich, które następnie opracowywał. Swoje przygody, obserwacje i wiedzę o krajach afrykańskich opisał w nie opublikowanych w całości Wspomnieniach z Afryki. Tam zanotował: "po wielu latach studiów w Algierze, Maroku, Tunisie, Egipcie i Sudanie, zauważyłem dziwną różnicę blasków słonecznych między tymi krajami. Tym dziwniejsze, że się bierze pod uwagę ich wzajemną bliskość. Mając za sobą bogate doświadczenia, mogę śmiało powiedzieć, że Algier jest srebrno-biały, Maroko ma odcień czerwono-żółty, Egipt niebieski, a Sudan raczej szary. Te zasadnicze kolory rozbite są na dodatkowe odcienie, zależnie od pory dnia, wilgoci czy posuchy klimatu".
Wojna zmieniła twórczość artysty. Malarz zarzucił tematykę orientalną, z pasją oddał się malarstwu religijnemu, a "dla chleba" wykonywał portrety na zamówienie i sceny z "dzikiego zachodu" Ameryki.
Taniec murzyński - scena pełna radości życia - jest świadectwem doskonałego rzemiosła malarza, umiejętności komponowania scen grupowych i swobodnego operowania tworzywem malarskim. Plan pierwszy to warstwa "tłustej", kładzionej szpachlą farby tworzącej warstwę skorupy, jakby spalonej malowanymi przez artystę promieniami słońca. Natomiast plan drugi traktowany jest lekko, rysunkowo, a farba kładziona cienko.
olej, płótno,150 x 200 cm;
sygnowany u dołu z prawej: Adam / Styka
Bibl.: "Tygodnik Ilustrowany" nr 25, 1923, repr. na s. 401; Czesław Czapliński, Saga rodu Styków, Nowy Jork 1988.
Obraz wystawiany w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa 1923
Najmłodszy z malarskiego klanu rodziny Styków w dzieciństwie nie przedstawiał zainteresowania malarstwem. Miał zostać lekarzem lub prawnikiem. Jednakże został znanym i uznanym malarzem-orientalistą.
W 1911 Adam Styka wyjechał po raz pierwszy do Algieru i Tunisu. Potem po krajach Afryki Północnej podróżował wielokrotnie, stając się miłośnikiem i znawcą tematyki orientalnej. Z podróży przywoził szereg studiów i notatek malarskich, które następnie opracowywał. Swoje przygody, obserwacje i wiedzę o krajach afrykańskich opisał w nie opublikowanych w całości Wspomnieniach z Afryki. Tam zanotował: "po wielu latach studiów w Algierze, Maroku, Tunisie, Egipcie i Sudanie, zauważyłem dziwną różnicę blasków słonecznych między tymi krajami. Tym dziwniejsze, że się bierze pod uwagę ich wzajemną bliskość. Mając za sobą bogate doświadczenia, mogę śmiało powiedzieć, że Algier jest srebrno-biały, Maroko ma odcień czerwono-żółty, Egipt niebieski, a Sudan raczej szary. Te zasadnicze kolory rozbite są na dodatkowe odcienie, zależnie od pory dnia, wilgoci czy posuchy klimatu".
Wojna zmieniła twórczość artysty. Malarz zarzucił tematykę orientalną, z pasją oddał się malarstwu religijnemu, a "dla chleba" wykonywał portrety na zamówienie i sceny z "dzikiego zachodu" Ameryki.
Taniec murzyński - scena pełna radości życia - jest świadectwem doskonałego rzemiosła malarza, umiejętności komponowania scen grupowych i swobodnego operowania tworzywem malarskim. Plan pierwszy to warstwa "tłustej", kładzionej szpachlą farby tworzącej warstwę skorupy, jakby spalonej malowanymi przez artystę promieniami słońca. Natomiast plan drugi traktowany jest lekko, rysunkowo, a farba kładziona cienko.