Malarz oraz grafik, doctor honoris causa Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Jeden z przedstawicieli grupy łódzkich awangardzistów należących do tzw. „kręgu Strzemińskiego”. Pełnił funkcję przewodniczącego Polskiej Sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON. W latach 1974 - 1979 wiceprezes Polskiego Komitetu Association Internationale des Arts Plastiques, należał do Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk w Salzburgu oraz do Belgijskiej Królewskiej Akademii Nauki, Literatury i Sztuk Pięknych z siedzibą w Brukseli. W różnych latach wykładał gościnnie za granicą: w Mons - Belgia (1978, 1982), w Marburgu - Niemcy (1990), a w roku akademickim 1989/1990 prowadził zajęcia na uniwersytecie w Gießen. Reprezentował Polskę na Biennale w São Paulo i na Biennale w Wenecji. Uczestnik Sympozjum Plastycznego Wrocław ’70[4]. W 1977 wyróżniono go Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida, a w 1989 uhonorowany został prestiżową Nagrodą im. Jana Cybisa. Uzyskał też wiele nagród krajowych i międzynarodowych na licznych wystawach, m.in. na Biennale Grafiki w Krakowie - 1968 i 1970, na wystawie Bianco e Nero w Lugano - 1972, na Biennale Grafiki w Lublanie - 1977, na Triennale „Graphica Creativa” w Jyväskylä - 1978, na Biennale Grafiki we Frechen - 1978, na Biennale Grafiki Europejskiej w Heidelbergu - 1979, na Międzynarodowym Festiwalu Malarstwa w Cagnes-sur-Mer - 1986, Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie XYLONU w Winterthur - 1994. W 2002 otrzymał Nagrodę Kolekcjonerów im. doktora Lecha Siudy za całokształt twórczości malarskiej i graficznej. Jego prace znajdują się w kolekcjach w Polsce i za granica m. inn Galerii Tretiakowskiej w Moskwie, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Tate Gallery w Londynie i w Graphische Sammlung Albertina w Wiedniu. W 2003 z okazji 80. rocznicy urodzin artysty Muzeum Narodowe w Poznaniu, Muzeum Narodowe we Wrocławiu i Narodowa Galeria Sztuki „Zachęta” w Warszawie zorganizowały retrospektywną ekspozycję jego twórczości.
Linoryt, papier; 73 x 50 cm
sygn. i dat. p. d.: S. Fijałkowski 88
Malarz oraz grafik, doctor honoris causa Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Jeden z przedstawicieli grupy łódzkich awangardzistów należących do tzw. „kręgu Strzemińskiego”. Pełnił funkcję przewodniczącego Polskiej Sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON. W latach 1974 - 1979 wiceprezes Polskiego Komitetu Association Internationale des Arts Plastiques, należał do Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk w Salzburgu oraz do Belgijskiej Królewskiej Akademii Nauki, Literatury i Sztuk Pięknych z siedzibą w Brukseli. W różnych latach wykładał gościnnie za granicą: w Mons - Belgia (1978, 1982), w Marburgu - Niemcy (1990), a w roku akademickim 1989/1990 prowadził zajęcia na uniwersytecie w Gießen. Reprezentował Polskę na Biennale w São Paulo i na Biennale w Wenecji. Uczestnik Sympozjum Plastycznego Wrocław ’70[4]. W 1977 wyróżniono go Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida, a w 1989 uhonorowany został prestiżową Nagrodą im. Jana Cybisa. Uzyskał też wiele nagród krajowych i międzynarodowych na licznych wystawach, m.in. na Biennale Grafiki w Krakowie - 1968 i 1970, na wystawie Bianco e Nero w Lugano - 1972, na Biennale Grafiki w Lublanie - 1977, na Triennale „Graphica Creativa” w Jyväskylä - 1978, na Biennale Grafiki we Frechen - 1978, na Biennale Grafiki Europejskiej w Heidelbergu - 1979, na Międzynarodowym Festiwalu Malarstwa w Cagnes-sur-Mer - 1986, Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie XYLONU w Winterthur - 1994. W 2002 otrzymał Nagrodę Kolekcjonerów im. doktora Lecha Siudy za całokształt twórczości malarskiej i graficznej. Jego prace znajdują się w kolekcjach w Polsce i za granica m. inn Galerii Tretiakowskiej w Moskwie, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Tate Gallery w Londynie i w Graphische Sammlung Albertina w Wiedniu. W 2003 z okazji 80. rocznicy urodzin artysty Muzeum Narodowe w Poznaniu, Muzeum Narodowe we Wrocławiu i Narodowa Galeria Sztuki „Zachęta” w Warszawie zorganizowały retrospektywną ekspozycję jego twórczości.