Pochodzenie:
Obraz pochodzi ze zbiorów rodziny artysty;
następnie w prywatnej kolekcji w Warszawie.
Obraz opisany i reprodukowany, m.in.:
- Żywioł i zmysłowość. Wojciech Weiss 1875-1950. Aneri Weissowa 1888-1981. Wystawa dzieł artystów. [kurator wystawy i teksty do katalogu Z. Weiss-Nowina Konopka], Salon Antyków & Galeria Connaisseur, Kraków 2010, s. 8 - 9, opis i repr. kolorowa.
Prezentowany obraz przedstawia nagą dziewczynkę, siedzącą na tle kwiecistej kotary. Jej sylwetka obwiedziona jest grubą, konturową kreską. Podobne zabiegi artysta stosował już w pracach wcześniejszych, inspirowanym sztuką Japonii. Dziewczynka zapatrzona w siebie, pozostająca bez kontaktu z widzem, została umieszczona w płytkiej, okrojonej przestrzeni. Takie wyobcowanie modelki, będzie w charakterystyczne dla późniejszych - malowanych przez Weissa - aktów, Tahitankę można zatem uznać za dzieło przejściowe, usytuowane pomiędzy pełnymi rodzinnego ciepła obrazami malowanymi w Kalwarii a odizolowanymi aktami, charakterystycznymi dla międzywojennego okresu twórczości artysty.
olej, płótno
96 x 81,5 cm
sygn. p.d.: WW (monogram wiązany)
Na odwrocie stempel z numerem katalogu kolekcji rodzinnej i faksymile monogramu artysty: 0612 | WW 3
Pochodzenie:
Obraz pochodzi ze zbiorów rodziny artysty;
następnie w prywatnej kolekcji w Warszawie.
Obraz opisany i reprodukowany, m.in.:
- Żywioł i zmysłowość. Wojciech Weiss 1875-1950. Aneri Weissowa 1888-1981. Wystawa dzieł artystów. [kurator wystawy i teksty do katalogu Z. Weiss-Nowina Konopka], Salon Antyków & Galeria Connaisseur, Kraków 2010, s. 8 - 9, opis i repr. kolorowa.
Prezentowany obraz przedstawia nagą dziewczynkę, siedzącą na tle kwiecistej kotary. Jej sylwetka obwiedziona jest grubą, konturową kreską. Podobne zabiegi artysta stosował już w pracach wcześniejszych, inspirowanym sztuką Japonii. Dziewczynka zapatrzona w siebie, pozostająca bez kontaktu z widzem, została umieszczona w płytkiej, okrojonej przestrzeni. Takie wyobcowanie modelki, będzie w charakterystyczne dla późniejszych - malowanych przez Weissa - aktów, Tahitankę można zatem uznać za dzieło przejściowe, usytuowane pomiędzy pełnymi rodzinnego ciepła obrazami malowanymi w Kalwarii a odizolowanymi aktami, charakterystycznymi dla międzywojennego okresu twórczości artysty.