„Do najlepszych naszych pejzażystów należy niewątpliwie Władysław Malecki, malujący naszą naturę z niedoścignioną prawdą i wiernością.” Ruch Literacki 1877, nr 38, s. 176.
„Artysta dąży do plastycznej syntezy przesyconej emocjonalnym nastrojem, który niosą – temat, aura, p ora dnia i roku. Również w tym pejzażu sięga do barbizońsko-corotowskich studiów „bohaterskich” drew i łagodnie prześwietlonych lasów. Pełna prześwitów i efektów luministycznych nawa leśna namalowana została w bogatej gamie soczystej zieleni. Atmosferę tej leśnej przestrzeni tworzy świetlistość i subtelność przekazania tak wielu cech w sposób prosty i naturalny. Pod tym koronkowym baldachimem drobne postacie ludzkie nie odgrywają prawie żadnej roli, nawet kompozycyjnej.” Alojzy Oborny „Poeta pejzażu”, [w:] Władysław Aleksander Malecki 1836 – 1900, Kielce 1999, s. 39
olej, deska mahoniowa, 31 × 21,5 cm
sygn. l. d.: „Malecki” (słabo widoczna)
„Do najlepszych naszych pejzażystów należy niewątpliwie Władysław Malecki, malujący naszą naturę z niedoścignioną prawdą i wiernością.” Ruch Literacki 1877, nr 38, s. 176.
„Artysta dąży do plastycznej syntezy przesyconej emocjonalnym nastrojem, który niosą – temat, aura, p ora dnia i roku. Również w tym pejzażu sięga do barbizońsko-corotowskich studiów „bohaterskich” drew i łagodnie prześwietlonych lasów. Pełna prześwitów i efektów luministycznych nawa leśna namalowana została w bogatej gamie soczystej zieleni. Atmosferę tej leśnej przestrzeni tworzy świetlistość i subtelność przekazania tak wielu cech w sposób prosty i naturalny. Pod tym koronkowym baldachimem drobne postacie ludzkie nie odgrywają prawie żadnej roli, nawet kompozycyjnej.” Alojzy Oborny „Poeta pejzażu”, [w:] Władysław Aleksander Malecki 1836 – 1900, Kielce 1999, s. 39