Szymon Tatar starszy, znany jako Szymek Czarny (1828-1913), przewodnik tatrzański, jeden z głównych przewodników ks. Józefa Stolarczyka i Tytusa Chałubińskiego. Tatry poznał jako kłusownik. Jako przewodnik towarzyszył Wyczółkowskiemu w wyprawie, prawdopodobnie w 1904, podczas której powstał wielki cykl pejzaży tatrzańskich. Artysta wykonał wiele portretów Szymona Tatara, najwięcej powstało w latach 1904, 1906, 1907. W latach 1905-1908 Wyczółkowski opracował portrety górala w technikach graficznych – miękkim werniksie, ruletce, radełku, akwaforcie suchej igle i litografii.
(K. Kulig-Janarek, W. Milewska „Leon Wyczółkowski 1852-1936. W 150. rocznicę urodzin artysty”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków, 2003, ss. 164-165).
ołówek, papier, 24 x 32 cm,
sygn. monogramem p.d.: LW 1904.
Szymon Tatar starszy, znany jako Szymek Czarny (1828-1913), przewodnik tatrzański, jeden z głównych przewodników ks. Józefa Stolarczyka i Tytusa Chałubińskiego. Tatry poznał jako kłusownik. Jako przewodnik towarzyszył Wyczółkowskiemu w wyprawie, prawdopodobnie w 1904, podczas której powstał wielki cykl pejzaży tatrzańskich. Artysta wykonał wiele portretów Szymona Tatara, najwięcej powstało w latach 1904, 1906, 1907. W latach 1905-1908 Wyczółkowski opracował portrety górala w technikach graficznych – miękkim werniksie, ruletce, radełku, akwaforcie suchej igle i litografii.
(K. Kulig-Janarek, W. Milewska „Leon Wyczółkowski 1852-1936. W 150. rocznicę urodzin artysty”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków, 2003, ss. 164-165).