Stanisław Masłowski kształcił się u W. Gersona i A. Kamińskiego uczęszczając w latach 1871-75 do Klasy Rysunkowej. Odbył wiele podróży artystycznych m. in.: na Ukrainę śladami kozaczyzny, do Monachium, Włoch, Paryża, Tunisu. Penetrował też rodzinne strony wyruszając na plenery do zaprzyjaźnionych domów mazowieckich, odwiedził ponadto Zakopane, Lubelskie, Podlasie, Wołyń. Wystawiał m. in.: w Zachęcie, w salonach Krywulta, Kulikowskiego, Garlińskiego oraz w wielu miastach Polski i Europy. Otrzymywał też liczne odznaczenia i nagrody. Masłowski był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, Stowarzyszenia Artystów Malarzy Pro Arte, sekcji malarstwa Société Nationale des Beaux Arts w Paryżu. Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległa znaczna część jego dorobku. Masłowski był mistrzem akwareli, za pomocą której utrwalał piękno krajobrazu. Jego obrazy utrzymane są w konwencji realistycznej, choć nie jest to ściśle realizm odtwórczy. Sam artysta tak wypowiadał się: Bo przecież choć maluję z natury, to jednak nie ściśle widzianych rzeczy.