„Sztuka konsumpcyjna” Natalii LL do dziś zyskuje nowe znaczenia. W latach 1972–1975, kiedy to artystka prowadziła projekt dokumentalny polegający na fotografowaniu przejawów życia codziennego, np. jedzenie – konsumowanie, równocześnie działała wraz z m.in. Andrzejem Lachowiczem i Zbigniewem Dłubakiem w grupie Permafo głoszącej postulat „Sztuki permanentnej” – rejestrowania bieżących wydarzeń. Szybko okazało się, że zwykły proces jedzenia zatrzymany i powielony w kadrach może zostać zinterpretowany jako akt na poły erotyczny, częściowo obrzydliwy – jeśli np. fotografowanej modelce wypluwany płyn ścieka po brodzie. Może też poruszyć kwestię kultury konsumpcyjnej w PRL-u – jako niedostatku towarów, z kolei w latach 90. potrzeby nabywania i otaczania się rzeczami. W kolejnych dekadach oraz podczas przemian społecznych „Sztuka konsumpcyjna” Natalii LL zaczęła być rozpatrywana również w kontekście feminizmu.
fotografia czarno-biała, papier, 18 x 17,5 cm;
na odwrocie opis: NATALIA LL / „Consumer art” / 1972 / „Sztuka Konsumpcyjna” / Photos on the paper / size: 100 x 100 cm (sic! ołówkiem);
nakład nieokreślony; vintage print.
Do fotografii dołączony jest certyfikat Fundacji WZ z informacją, że oferowane zdjęcie pochodzi z tego samego czasu co większa
kompozycja w rozmiarze 100 x 100 cm.
„Sztuka konsumpcyjna” Natalii LL do dziś zyskuje nowe znaczenia. W latach 1972–1975, kiedy to artystka prowadziła projekt dokumentalny polegający na fotografowaniu przejawów życia codziennego, np. jedzenie – konsumowanie, równocześnie działała wraz z m.in. Andrzejem Lachowiczem i Zbigniewem Dłubakiem w grupie Permafo głoszącej postulat „Sztuki permanentnej” – rejestrowania bieżących wydarzeń. Szybko okazało się, że zwykły proces jedzenia zatrzymany i powielony w kadrach może zostać zinterpretowany jako akt na poły erotyczny, częściowo obrzydliwy – jeśli np. fotografowanej modelce wypluwany płyn ścieka po brodzie. Może też poruszyć kwestię kultury konsumpcyjnej w PRL-u – jako niedostatku towarów, z kolei w latach 90. potrzeby nabywania i otaczania się rzeczami. W kolejnych dekadach oraz podczas przemian społecznych „Sztuka konsumpcyjna” Natalii LL zaczęła być rozpatrywana również w kontekście feminizmu.