Wybitny polski malarz okresu powojennego, przedstawiciel szkoły koloryzmu. Studia artystyczne odbył w szkole K. Krzyżanowskiego w Warszawie oraz krakowskiej ASP, gdzie był uczniem J. Pankiewicza. W 1924 r. wyjechał z członkami Komitetu Paryskiego do Francji, gdzie pozostał do 1933 r. Po powrocie do kraju osiadł w Wielkopolsce. Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Anglii, gdzie pozostał do 1958 r. W 1946 r. miał indywidualną wystawę w londyńskiej Redfern Gallery. Był wykładowcą w Bath Academy of Art w Corsham, należał do London Group (od 1949 r.) i Royal West of England Academy (od 1956 r.). Po przyjeździe do kraju prowadził pracę pedagogiczną w PWSSP w Gdańsku i Poznaniu. Dorobek artystyczny Potworowskiego został zaprezentowany na Biennale w Wenecji (1960 r.), gdzie został uhonorowany nagrodą.
Podstawowym zagadnieniem sztuki P. Potworowskiego był kolor. Dzięki niemu artysta konsekwentnie odchodził od malarstwa przedstawiającego i dochodził do abstrakcji. Pejzaż - główny motyw jego twórczości, pozostał z czasem jedynie źródłem inspiracji, był pretekstem do studiów barwy ukazywanej w różnych tonacjach i oświetleniu.