Urodzony w 1956 r. w Warszawie. Malarz. Ukończył ASP w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie. Był współzałożycielem i członkiem Gruppy - najważniejszej formacji polskiej sztuki lat 80-tych. Początkowo interesował go problem znaku: na płaszczyźnie płótna powtarzał rytmicznie ten sam motyw, np. Szturmujące delfiny, 1981. Były to obrazy, odmienne od powszechnego wówczas neoekspresjonizmu. Ich cechą jest monumentalizacja: pomieszczanie figur w geometrycznych, wyabstrahowanych przestrzeniach. W latach 90 - tych, artysta przedstawia zatrzymane w kadrze sylwetki postaci na monochromatycznych, płaskich tłach. W ostatnich latach zmieniając technikę olejną na temperę żółtkową malarz zwraca się do klasycznych tematów malarstwa: pejzaży, scen rodzajowych i martwych natur. Jednocześnie rezygnuje z ironicznego komentowania rzeczywistości, co było wyraźną cechą jego formacji wyrastającej z klimatu sztuki konceptualnej i egzystencjalnej sytuacji lat stanu wojennego. Klasyk "ekspresji lat osiemdziesiątych". Sam jednak uważa późniejszy okres w swojej twórczości za bardziej znaczący.
rysunek, tusz, papier, 42 x 59 cm,
sygn. u dołu: J.Modzelewski 2013 / szkice, tusz
Estymacja: 3200-4000 zł
Urodzony w 1956 r. w Warszawie. Malarz. Ukończył ASP w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie. Był współzałożycielem i członkiem Gruppy - najważniejszej formacji polskiej sztuki lat 80-tych. Początkowo interesował go problem znaku: na płaszczyźnie płótna powtarzał rytmicznie ten sam motyw, np. Szturmujące delfiny, 1981. Były to obrazy, odmienne od powszechnego wówczas neoekspresjonizmu. Ich cechą jest monumentalizacja: pomieszczanie figur w geometrycznych, wyabstrahowanych przestrzeniach. W latach 90 - tych, artysta przedstawia zatrzymane w kadrze sylwetki postaci na monochromatycznych, płaskich tłach. W ostatnich latach zmieniając technikę olejną na temperę żółtkową malarz zwraca się do klasycznych tematów malarstwa: pejzaży, scen rodzajowych i martwych natur. Jednocześnie rezygnuje z ironicznego komentowania rzeczywistości, co było wyraźną cechą jego formacji wyrastającej z klimatu sztuki konceptualnej i egzystencjalnej sytuacji lat stanu wojennego. Klasyk "ekspresji lat osiemdziesiątych". Sam jednak uważa późniejszy okres w swojej twórczości za bardziej znaczący.