Ten niewielki obraz – oszczędne w gamie barwnej malarskie studium o szkicowo potraktowanych postaciach – odnosi się do ważnego dzieła Malczewskiego, tryptyku Moje życie, metafory własnej biografii artysty. Szkic zapowiada środkową część tryptyku. Jej tematem jest wspomnienie Malczewskiego z dzieciństwa, wspomnienie o oddziale rosyjskich żołnierzy, którzy w czasie powstania 1863 zjechali na kwaterę do dworu w Wielgiem. Szynele i pałasze zostawili w przedsionku, gdzie służący przeciera kieliszki przed poczęstunkiem. Mały, zamyślony chłopiec to sam Malczewski starający się zrozumieć tę trudną do pojęcia sytuację, która burzy jego poczucie bezpieczeństwa i rodzi przeczucia niełatwych życiowych wyborów.
Pozostałe części tryptyku to metafory żmudnej życiowej drogi człowieka-artysty do źródła poznania i powrotu znużonego wędrowca do szczęśliwości rodzinnego domu, domu którego wrota uchyla mu Śmierć, przedstawiona jako młoda kobieta z kosą.

27
Jacek MALCZEWSKI (1854 Radom - 1929 Kraków)

SZKIC DO ŚRODKOWEJ CZĘŚCI TRYPTYKU „MOJE ŻYCIE“, 1911-1912

olej, deska
12 x 29,8 cm
sygn. wzdłuż lewej krawędzi: J Malczewski
napisy na odwrocie:
– pośrodku zielonym tuszem: SZKIC | J. MALCZEWSKIEGO;
– po prawej ołówkiem: No | [...]/38

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Ten niewielki obraz – oszczędne w gamie barwnej malarskie studium o szkicowo potraktowanych postaciach – odnosi się do ważnego dzieła Malczewskiego, tryptyku Moje życie, metafory własnej biografii artysty. Szkic zapowiada środkową część tryptyku. Jej tematem jest wspomnienie Malczewskiego z dzieciństwa, wspomnienie o oddziale rosyjskich żołnierzy, którzy w czasie powstania 1863 zjechali na kwaterę do dworu w Wielgiem. Szynele i pałasze zostawili w przedsionku, gdzie służący przeciera kieliszki przed poczęstunkiem. Mały, zamyślony chłopiec to sam Malczewski starający się zrozumieć tę trudną do pojęcia sytuację, która burzy jego poczucie bezpieczeństwa i rodzi przeczucia niełatwych życiowych wyborów.
Pozostałe części tryptyku to metafory żmudnej życiowej drogi człowieka-artysty do źródła poznania i powrotu znużonego wędrowca do szczęśliwości rodzinnego domu, domu którego wrota uchyla mu Śmierć, przedstawiona jako młoda kobieta z kosą.