Jedna z najsłynniejszych malarek polskich, ilustratorka, scenograf, projektantka tkanin, reprezentantka art déco, członkini grupy Rytm. Naukę rozpoczęła w 1909 roku w szkole Marii Niedzielskiej, na kursach rysunku i sztuki stosowanej J. Bukowskiego. Od 1911 roku studiowała w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wiele podróżowała. Od 1912 roku regularnie uczestniczyła w wystawach w kraju i za granicą. Zdobyła szereg nagród, szybko osiągając międzynarodową popularność. Jej malarstwo inspirowane słowiańską legendą i ludową obyczajowością, przejawia zamiłowanie do fantastyki i historii polskiej. Cechuje je dynamika, teatralna budowa, ujęcie tematu w architektoniczne ramy, dekoracyjność, bogactwo ornamentu.
Gwasz, ołówek, 22 x 24,5 cm (w świetle p-p)
Sygnowana l.d.: Z. Stryjeńska
Obraz wystawiany: Malarstwo polskie z kolekcji prywatnej, Muzeum w Łowiczu 1998; w katalogu poz 22
Jedna z najsłynniejszych malarek polskich, ilustratorka, scenograf, projektantka tkanin, reprezentantka art déco, członkini grupy Rytm. Naukę rozpoczęła w 1909 roku w szkole Marii Niedzielskiej, na kursach rysunku i sztuki stosowanej J. Bukowskiego. Od 1911 roku studiowała w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wiele podróżowała. Od 1912 roku regularnie uczestniczyła w wystawach w kraju i za granicą. Zdobyła szereg nagród, szybko osiągając międzynarodową popularność. Jej malarstwo inspirowane słowiańską legendą i ludową obyczajowością, przejawia zamiłowanie do fantastyki i historii polskiej. Cechuje je dynamika, teatralna budowa, ujęcie tematu w architektoniczne ramy, dekoracyjność, bogactwo ornamentu.