„Panorama Siedmiogrodzka”, zwana także „Panorama Bitwy pod Sybinem”, „Bem w Siedmiogrodzie” lub „Bem i Petöfi”, powstała na zamówienie Węgrów dla uczczenia pięćdziesiątej rocznicy powstania narodowego. Ukazuje bitwę o Sybin, stolicę Siedmiogrodu (obecnie Sibiu w Rumunii) stoczoną 11 marca 1849. Autorem kompozycji był Jan Styka, z którym przy malowaniu obrazu współpracowali malarze węgierscy - Pála Vágo, Margitaya Tihamera, Béla Spanyi, malarze polscy - Zygmunt Rozwadowski, Michał Wywiórski, Tadeusz Popiel oraz malarz niemiecki Leopold Schönchen. Praca nad monumentalnym dziełem (15 x 120 m) trwała pięć miesięcy, a jego odsłonięcie nastąpiło we wrześniu 1897 r. we Lwowie, w budynku „Panoramy Racławickiej”, która w tym czasie była eksponowana w Budapeszcie. W końcu 1897 r. pokazano ja w stolicy Węgier, gdzie wywołała entuzjastyczne opinie. W październiku 1907 r. pokazywano ją w Warszawie. Z czasem – jak większość panoramicznych przedsięwzięć malarskich została pocięta na fragmenty, co nadzorował sam Styka. Części monumentalnej kompozycji uległy rozproszeniu. Znanych jest obecnie 15 fragmentów, znajdujących się w muzeach i zbiorach prywatnych. Największą ich część posiada Muzeum Okręgowe w Tarnowie.
Bibliografia „Panoramy Siedmiogrodzkiej”:
S. Schnür Pepłowski, Bem w Siedmiogrodzie, Lwów 1897; Cz. Czapliński, The Styka Family Saga -Saga rodu Styków, New York 1988, s. 104-107; A. Majcher-Węgrzynek, Panorama Siedmiogrodzka, Muzeum Okręgowe w Tarnowie, Tarnów 1992 – tu pełna bibliografia.
olej, płótno
74 x 116 cm;
sygn. p. d.: Jan Styka
„Panorama Siedmiogrodzka”, zwana także „Panorama Bitwy pod Sybinem”, „Bem w Siedmiogrodzie” lub „Bem i Petöfi”, powstała na zamówienie Węgrów dla uczczenia pięćdziesiątej rocznicy powstania narodowego. Ukazuje bitwę o Sybin, stolicę Siedmiogrodu (obecnie Sibiu w Rumunii) stoczoną 11 marca 1849. Autorem kompozycji był Jan Styka, z którym przy malowaniu obrazu współpracowali malarze węgierscy - Pála Vágo, Margitaya Tihamera, Béla Spanyi, malarze polscy - Zygmunt Rozwadowski, Michał Wywiórski, Tadeusz Popiel oraz malarz niemiecki Leopold Schönchen. Praca nad monumentalnym dziełem (15 x 120 m) trwała pięć miesięcy, a jego odsłonięcie nastąpiło we wrześniu 1897 r. we Lwowie, w budynku „Panoramy Racławickiej”, która w tym czasie była eksponowana w Budapeszcie. W końcu 1897 r. pokazano ja w stolicy Węgier, gdzie wywołała entuzjastyczne opinie. W październiku 1907 r. pokazywano ją w Warszawie. Z czasem – jak większość panoramicznych przedsięwzięć malarskich została pocięta na fragmenty, co nadzorował sam Styka. Części monumentalnej kompozycji uległy rozproszeniu. Znanych jest obecnie 15 fragmentów, znajdujących się w muzeach i zbiorach prywatnych. Największą ich część posiada Muzeum Okręgowe w Tarnowie.
Bibliografia „Panoramy Siedmiogrodzkiej”:
S. Schnür Pepłowski, Bem w Siedmiogrodzie, Lwów 1897; Cz. Czapliński, The Styka Family Saga -Saga rodu Styków, New York 1988, s. 104-107; A. Majcher-Węgrzynek, Panorama Siedmiogrodzka, Muzeum Okręgowe w Tarnowie, Tarnów 1992 – tu pełna bibliografia.