Kuryluk Ewa (ur. 1946) artystka awangardowej instalacji tekstylnej i sztuki powietrza, malarka i fotografka, pisarka i poetka. Inspiruje się autobiografią i figuracją, cieniem, śladem i lustrem, mitem dziewczyny z Koryntu i legendą Weroniki, poezją i podróżą. ukończyła w 1970 roku studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, następnie zaś historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od początku kariery artystycznej z sukcesem prezentowała swoje prace na Zachodzie, w londyńskich i wiedeńskich galeriach. Jej styl malarski ewoluował od metaforycznej barwnej groteski wczesnych prac w stronę syntetycznego, poetyckiego hiperrealizmu Jest autorką kilku tomów różnych form prozy artystycznej. W 2012 roku otrzymała Srebrny Medal Zasłużony Kulturze „ Gloria Artis”. W 2016 roku w Muzeum Narodowym w Warszawie odbyła się jej indywidualna wystawa. Działa w Polsce i za granicą. Artystka jest znana z 43 wystaw solo i ponad 60 wystaw zbiorowych, z katalogów i książek. Jej prace znajdują się w zbiorach publicznych i prywatnych w Europie i USA; w Muzeach Narodowych Warszawy, Krakowa, Poznania, Wrocławia i w Muzeum Sztuki w Łodzi. W 2021 roku w Muzeum Sztuki Współczesnej w Pawilonie Czterech Kopuł prezentowana jest największa jak dotąd retrospektywa białych instalacji Ewy Kuryluk- „Białe fałdy czasu”. Powstały one w większości w USA, gdzie artystka mieszkała przez ostatnie dwie dekady XX wieku, ale również w Kolumbii, Argentynie i Kanadzie. ej prace znalazły się na 59. Biennale w Wenecji. W 2022 roku w poznańskiej Galerii Ego odbyła się wystawa prac: Żółty po raz ostatni, prezentowane były tam obiekty powstałe po 2001 roku.