Mark Rothko, właśc. Marcus Rothkowitz amerykański malarz, przedstawiciel color field painting. Twórczość Rothko do dziś jest symbolem sztuki, która mówi o wolności i konsekwencjach, przekraczając wszelkie ramy estetyczne i gatunkowe. Jego obrazy koncentrowały się na prostych emocjach – płótna najczęściej wypełniały nieliczne intensywne barwy, z niewielką liczbą szczegółów. Prace Marka Rothki są jednymi z najbardziej rozpoznawalnych na świecie wśród dzieł abstrakcyjnych. I jednocześnie chyba jednymi z najbardziej kontrowersyjnych (obok prac Jacksona Pollocka). Artysta sam wielokrotnie podkreślał, że dąży do tego, aby jego płótna pomagały ludziom w definiowaniu ich własnych uczuć. Chciał dosłownie wciągnąć widza w obraz, pragnął dać mu przeżycie totalne, wywołać silną i jednoznaczną reakcję emocjonalną – ekstazę, radość, rozpacz, zdruzgotanie, rezygnację etc. Rothko wyznawał wiarę w kolory, wiedział, że odpowiednio połączone potrafią aktywować w mózgu obszary odpowiedzialne za przywoływanie wspomnień, marzeń i lęków (dziś tymi zagadnieniami zajmuje się gałąź nauki zwana neuroestetyką).
W swoim obrazie Saffron (1957) używa intensywnych, pulsujących kolorów, by wywołać głęboką reakcję emocjonalną u widza. Głównym kolorem w Saffron jest nasycony, ciepły odcień żółci, wpadający w pomarańczowy ton, przypominający szafran, który dominuje całą kompozycję. Saffron działa niemal hipnotycznie – jego intensywna barwa wciąga widza i wywołuje stan kontemplacji.
Rothko jest już poniekąd ikoną, postacią kultową, że cokolwiek, co wyszło spod jego ręki jest drogie. Do tego należy dodać szybko zmniejszającą się dostępność obrazów, które znikają z rynku w prywatnych i publicznych kolekcjach oraz fakt niepodrabialności stylu Rothki. Wbrew powszechnym opiniom, że takie coś mogłoby namalować nawet dziecko, prace Rothki szalenie trudno skopiować tak, aby oddać trudno uchwytną wibrację barw i ich hipnotyzującą moc.
Obecnie Marka Rothkę określa się jako najdroższego malarza powojennego. Rekord padł w 2014 roku, kiedy pewien rosyjski kolekcjoner kupił obraz Nr 6 za 186 milionów dolarów, co sprawiło, że Rothko trafił do pierwszej siódemki najdrożej sprzedanych dzieł malarstwa w historii (obok m.in. Leonarda da Vinci, Paula Cézanne’a i Paula Gauguina).
Litografia, papier Handmade Arches, wymiary: 52 x 40 cm (kompozycja), 70 x 50 cm arkusz, edycja limitowana, na licencji SPADEM PARIS, ręcznie numerowana ołówkiem 191/200, sygnowana z płyty p.d., sucha pieczęć SPADEM PARIS l.d., (Société de la Propriété Artistique et des Dessins et Modelèles- francuski odpowiednik ZAIKS). Oryginalny certyfikat.
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiMark Rothko, właśc. Marcus Rothkowitz amerykański malarz, przedstawiciel color field painting. Twórczość Rothko do dziś jest symbolem sztuki, która mówi o wolności i konsekwencjach, przekraczając wszelkie ramy estetyczne i gatunkowe. Jego obrazy koncentrowały się na prostych emocjach – płótna najczęściej wypełniały nieliczne intensywne barwy, z niewielką liczbą szczegółów. Prace Marka Rothki są jednymi z najbardziej rozpoznawalnych na świecie wśród dzieł abstrakcyjnych. I jednocześnie chyba jednymi z najbardziej kontrowersyjnych (obok prac Jacksona Pollocka). Artysta sam wielokrotnie podkreślał, że dąży do tego, aby jego płótna pomagały ludziom w definiowaniu ich własnych uczuć. Chciał dosłownie wciągnąć widza w obraz, pragnął dać mu przeżycie totalne, wywołać silną i jednoznaczną reakcję emocjonalną – ekstazę, radość, rozpacz, zdruzgotanie, rezygnację etc. Rothko wyznawał wiarę w kolory, wiedział, że odpowiednio połączone potrafią aktywować w mózgu obszary odpowiedzialne za przywoływanie wspomnień, marzeń i lęków (dziś tymi zagadnieniami zajmuje się gałąź nauki zwana neuroestetyką).
W swoim obrazie Saffron (1957) używa intensywnych, pulsujących kolorów, by wywołać głęboką reakcję emocjonalną u widza. Głównym kolorem w Saffron jest nasycony, ciepły odcień żółci, wpadający w pomarańczowy ton, przypominający szafran, który dominuje całą kompozycję. Saffron działa niemal hipnotycznie – jego intensywna barwa wciąga widza i wywołuje stan kontemplacji.
Rothko jest już poniekąd ikoną, postacią kultową, że cokolwiek, co wyszło spod jego ręki jest drogie. Do tego należy dodać szybko zmniejszającą się dostępność obrazów, które znikają z rynku w prywatnych i publicznych kolekcjach oraz fakt niepodrabialności stylu Rothki. Wbrew powszechnym opiniom, że takie coś mogłoby namalować nawet dziecko, prace Rothki szalenie trudno skopiować tak, aby oddać trudno uchwytną wibrację barw i ich hipnotyzującą moc.
Obecnie Marka Rothkę określa się jako najdroższego malarza powojennego. Rekord padł w 2014 roku, kiedy pewien rosyjski kolekcjoner kupił obraz Nr 6 za 186 milionów dolarów, co sprawiło, że Rothko trafił do pierwszej siódemki najdrożej sprzedanych dzieł malarstwa w historii (obok m.in. Leonarda da Vinci, Paula Cézanne’a i Paula Gauguina).