R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec prosty, krzyżowo-kabłąkowy, w przekroju czworoboczny, z wąsami w kształcie trapezoidalnym. Tylne ramię jelca zakończone otworem na temblak w kształcie migdała. Przednie ramię jelca, załamane pod katem prostym, tworzy kabłąk, łukiem dochodzący do głowicy i połączony nakrętką z trzpieniem głowni. Trzon rękojeści z drewna bukowego, w formie dwóch ukośnie karbowanych okładzin, przy jelcu uchwyconych wąskim pierścieniem z wycięciami na górne wąsy. Okładziny mocowane do trzpienia dwiema stalowymi śrubami o mosiężnych nakrętkach. Głowica pochylona do przodu, nakryta krótkim kapturkiem w kształcie owalnej czaszy, mocowanym nakrętką na trzpieniu głowni. Między jelcami a nasadą głowni skórzana podkładka. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o niewielkiej krzywiźnie, obustronnie profilowana w jedną, szeroką bruzdę i przytylcową bruzdeczkę, tzw. szlif Montmorency. Szlif bruzdy przy nasadzie półokrągły. Długie, obosieczne pióro z ością. Sztych przygrzbietowy. Na zewnętrznym progu, pod nasadą, tłok wytwórni: "S.wz.34", powyżej wizerunek orła. Na wewnętrznym progu "H. LUDWIKÓW/KIELCE". Na grzbiecie, pod nasadą, znak inspektora odbierającego "K/2" w owalu oraz prefiks i numer broni "C6413". P o c h w a stalowa, z jedną ryfką z ruchomym koluszkiem od strony grzbietowej. Szyjka z dławikiem, mocowana w płaszczu pochwy na wcisk. Ostroga asymetryczna, prostokątna, z wybitą serią i numerem bardzo słabo czytelnym "...354...2". Na całej długości zneutralizowana korozja. Pochwa bez wgnieceń.

stan zachowania: 4+/4+/3