Rękojeść zamknięta, oprawa stalowa, koszowa. Jelec esowaty. Wycięcia w blasze tworzą trzy kabłąki boczne zewnętrzne i jeden wewnętrzny. Trzon drewniany, wyoblony w środkowej partii, poprzecznie karbowany, obciągnięty skórą i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Długi kapturek z policzkami dołem mocowany wraz z trzonem w pierścieniu u jelca. Górą zanitowany trzpieniem głowni. W policzkach kapturka – nit poprzeczny, mocujący trzon rękojeści. W tylnej części jelca nabite: „15.T.E.2.92”. Przy pierścieniu u jelca zamocowana skórzana pętla na palec wskazujący. Między jelcem a nasadą skórzana podkładka. Głownia ze stali polerowanej, o małej krzywiźnie, „piórowa”. Płazy obustronnie płaskie, klinowe, grzbiet o przekroju okrągłym, pióro obosieczne z ością, sztych symetryczny. Pochwa stalowa, z jedną ryfką z ruchomym koluszkiem na grzbiecie. Szyjka z kołnierzem mocowana w płaszczu jedną śrubką. Ostroga asymetryczna.
stan zachowania 3/2+/2-