Głownia stalowa, niklowana, dług. 820 mm, szer. na zastawie 30 mm, z wygięciem 17 mm, wklęsło szlifowana w jedną szeroką bruzdę, zakończona obosiecznym piórem z centrycznym sztychem. Na zewnętrznym płazie, na nasadzie wybita jest, bardzo słabo czytelna, sygnatura wytwórni "G. BOROW / W .". Oprawa rękojeści przepisowa, mosiężna ze śladami niklowania. Jelec krzyżowo kabłąkowy ze smukłymi wąsami zakończonymi owalnie. Tylne ramie jelca zakończone płaską, okrągłą łezką skierowaną ku dołowi. Kabłąk załamany do góry pod kątem prostym, w górnej części lekko rozszerzony i dochodzący łukiem do głowicy. Głowica lekko pochylona ku przodowi. Kapturek owalny, przechodzący w długi warkocz dochodzący do tylnego ramienia jelca i osadzony w nim wystającym trzpieniem. Trzon rękojeści drewniany, nacinany w 9 karbów, pokryty czarną, wytartą skóra, i opleciony podwójnie skręconym, mosiężnym drutem. Pochwa z blachy stalowej pokrytej drobną, równomierną korozją, z nikłymi śladami niklowania. Kołnierz szyjko osadzony na wcisk. Na pochwie osadzone dwie ryfki z nieruchomymi ogniwkami, w których umieszczone są dwa ruchome kółka nośne.
Stal, mosiądz, drewno, skóra. dług. całk. w pochwie - 1100 mm, bez pochwy - 944 mm. Waga: w pochwie - 1225 g, bez pochwy 651 g. Rzeczpospolita Polska, Warszawa, G. Borowski. Lata 30-te XX wieku.
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiGłownia stalowa, niklowana, dług. 820 mm, szer. na zastawie 30 mm, z wygięciem 17 mm, wklęsło szlifowana w jedną szeroką bruzdę, zakończona obosiecznym piórem z centrycznym sztychem. Na zewnętrznym płazie, na nasadzie wybita jest, bardzo słabo czytelna, sygnatura wytwórni "G. BOROW / W .". Oprawa rękojeści przepisowa, mosiężna ze śladami niklowania. Jelec krzyżowo kabłąkowy ze smukłymi wąsami zakończonymi owalnie. Tylne ramie jelca zakończone płaską, okrągłą łezką skierowaną ku dołowi. Kabłąk załamany do góry pod kątem prostym, w górnej części lekko rozszerzony i dochodzący łukiem do głowicy. Głowica lekko pochylona ku przodowi. Kapturek owalny, przechodzący w długi warkocz dochodzący do tylnego ramienia jelca i osadzony w nim wystającym trzpieniem. Trzon rękojeści drewniany, nacinany w 9 karbów, pokryty czarną, wytartą skóra, i opleciony podwójnie skręconym, mosiężnym drutem. Pochwa z blachy stalowej pokrytej drobną, równomierną korozją, z nikłymi śladami niklowania. Kołnierz szyjko osadzony na wcisk. Na pochwie osadzone dwie ryfki z nieruchomymi ogniwkami, w których umieszczone są dwa ruchome kółka nośne.