Fabryka Broni Siecznej Gabriel Borowski w Warszawie
mosiądz, skóra, stal, drewno, dł. całk.: 90 cm, dł. całk. w pochwie: 97 cm, dł. głowni: 77 cm, szer. głowni u nasady: 3,2 cm
na pochwie między rękojeścią a brajcarkiem: złoty monogram właściciela 'SS'
Według opinii Rotmistrza Tadeusza Wielogórskiego, szabla należała do pułkownika Stanisława Sosabowskiego, późniejszego generała brygady, organizatora i dowódcy 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej, z którą walczył w bitwie o Arnhem. Szable wzór 1921/1922 były najpopularniejszym modelem szabel polskich okresu dwudziestolecia międzywojennego. Wprowadzone zostały rozkazem nr 280 ministra spraw wojskowych jako regulaminowe dla wszystkich rodzajów sił zbrojnych. Minister zatwierdził następujący wzór szabli dla oficerów wszystkich broni i służb. Rękojeść krzyżykowo-kabłąkowa z kabłąkiem, cokolwiek rozszerzanym ku górze i łukowato zgiętym przy polaczeniu z kapturkiem. Kapturek okrywa szczyt rękojeści i z przodu dochodzi do jelca. Wysokość rękojeści wewnątrz szabli oficerskiej 11 cm. Rękojeść obciągnięta czarna cielęcą skórą, której poprzeczne karbowania wypełnione były splecionym podwójnie mosiężnym drucikiem. Pochwa mogła być zaopatrzona w dwa pierścienie z ogniwkami. Według załącznika nr 3 do tego rozkazu odległość górnego koluszka do szyjki wynosić miała 75 cm, odległość między Koluszkami 20 cm. Szabla ta wzorowana była na formie szabli podoficerskiej wz 1921, różniła się od niej trzonem rękojeści obciąganym czarną cielęca skórą (również jaszczurem). Poprzeczne karbowania rękojeści wypełnione były splecionym podwójnie mosiężnym drucikiem. Szable dla oficerów produkowane były przez zakłady G. Borowskiego i A. Manna, warszawską Fabrykę Wyrobów Metalowych Konrada Jarnuszkiewicza i lwowską firme 'ARMA' (produkującą rękojeści). Głownie przepisowych szabel wzoru oficerskiego miały 80 cm długości, 3,6 cm szerokości, krzywiznę na 3,2 cm. Były obustronnie szlifowane wklęsło w bruzdę i miały obosieczne pióro długości 22 cm. Pochwy szabel oficerskich wykonane były ze stalowej niklowanej blachy. Miały dwa pierścienie nośne z ruchomymi koluszkami i ostrogę. Oprócz szabel przepisowych, wiele było prywatnych szabel tego wzoru, w które oficerowie zaopatrywali się na własny koszt. Różniły się one od przepisowych wymiarami rękojeści i głowni – głownie miały więcej bruzd lub strudzin, większa krzywiznę itp. Większość szabel prywatnych, wytwarzanych przez firmę G. Borowskiego , miała charakterystyczny trawiony ornament: orzeł na tarczy amazonek oraz napis o treści patriotycznej - najczęściej ’Honor i Ojczyzna’, sporadycznie ’Za honor i ojczyznę’, ’Za wolność Ojczyzny’, ’Nie rzucim ziemi skąd nasz ród’. Spotyka się również głownie (zarówno polskie jak i obcej produkcji) ozdobione podwójnymi napisami, np. ’Nie rzucim ziemi skąd nasz ród’, ’Za honor Ojczyzny 1921’.