Fabryka Broni Siecznej Gabriel Borowski w Warszawie
drewno, mosiądz, skóra, stal, dł. głowni: 86,5 cm, szer. głowni u nasady: 3 cm
na wewnętrznym płazie znak wytwórni: 'BOROWSKI | WARSZAWA'
Szabla polska oficera kawalerii. Rękojeść mosiężna krzyżowo-kabłąkowa, trzon rękojeści drewniany, pokryty ciemną skórą, owinięty 9-krotnie mosiężnym filigranem. Na zewnętrznym płazie trawiona dewiza: 'Honor i Ojczyzna', regulaminowy orzeł w koronie i dekoracja roślinna. Pochwa stalowa, niklowana z dwoma brajcarkami, zakończona ostrogą.
Szable wzór 1921/1922 były najpopularniejszym modelem szabel polskich okresu dwudziestolecia międzywojennego. Wprowadzone zostały rozkazem nr 280 ministra spraw wojskowych jako regulaminowe dla wszystkich rodzajów sił zbrojnych. Minister zatwierdził następujący wzór szabli dla oficerów wszystkich broni i służb. Rękojeść krzyżykowo kabłąkowa z kabłąkiem gładkim cokolwiek rozszerzanym ku górze i łukowato zgiętym przy polaczeniu z kapturkiem[…] Kapturek okrywa szczyt rękojeści i z przodu dochodzi do jelca. […]Wysokość rękojeści wewnątrz szabli oficerskiej 11 cm. Rękojeść obciągnięta czarna cielęcą skórą, której poprzeczne karbowania wypełnione były splecionym podwójnie mosiężnym drucikiem. Pochwa mogła być zaopatrzona w dwa pierścieni z ogniwkami. Według załącznika nr 3 do tego rozkazu odległość górnego koluszka do szyjki wynosić miała 75 cm, odległość między Koluszkami 20 cm.
Szabla w 21/22 z wytwórni G. Borowskiego, prywatna (nie regulaminowa) o czym świadczą nietypowe wymiary oraz krzywizna w/w egzemplarza a także charakterystyczny trawiony ornament w postaci orła w koronie, trawionej dekoracji roślinnej oraz napisu „Honor i Ojczyzna”.