Rękojeść zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec prosty, zwężający się ku końcom ramion. Tylne
ramię zakończone ozdobną gałką. Przednie, załamane pod kątem prostym, tworzy rozszerzający się ku górze kabłąk, połączony na zaczep z trzpieniem głowni. Trzon drewniany, poprzecznie gęsto karbowany przez owinięcie uchwytu sznurkiem, oklejony czarną skórą i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Długi, sięgający jelca kapturek, dołem mocowany nitem do trzonu, górą na głowicy w kształcie łezki zanitowanej trzpieniem głowni. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o znacznej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w jedną szeroką bruzdę, sięgającą krótkiego obosiecznego pióra. Sztych przygrzbietowy. Na obu progach, pod nasadą, trawione ornamenty charakterystyczne dla 2 połowy XVIII wieku. Na wysokości brzuśca zewnętrznego płazu trawiona dekoracja: ukwiecone gałązki roślinne, panoplia oraz postać huzara na koniu z szablą w dłoni. Płaz wewnętrzny odmiennie dekorowany: gałązki roślinne, słoneczko oraz medalion w kartuszu mogący być znakiem płatnerza. P o c h w a mosiężna z nałożoną szyjką z kołnierzem. Dwie ryfki z ruchomymi koluszkami na płaskim grzbiecie pochwy. Szerokie pierścienie motylkowe ozdobnie żłobione, podobnie jak szyjka i płaszcz pochwy zakończonej stalową ostrogą. Przy szabli oficerski temblak austriacki.
stan zachowania 4-/4-/4
dł. szabli w pochwie 980 mm, dł. szabli 974 mm, dł. głowni 846 mm, szer. głowni u nasady 30 mm, gr. grzbietu u nasady 9 mm, masa szabli z temblakiem 675 g, masa szabli w pochwie 1180 g
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiRękojeść zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec prosty, zwężający się ku końcom ramion. Tylne
ramię zakończone ozdobną gałką. Przednie, załamane pod kątem prostym, tworzy rozszerzający się ku górze kabłąk, połączony na zaczep z trzpieniem głowni. Trzon drewniany, poprzecznie gęsto karbowany przez owinięcie uchwytu sznurkiem, oklejony czarną skórą i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Długi, sięgający jelca kapturek, dołem mocowany nitem do trzonu, górą na głowicy w kształcie łezki zanitowanej trzpieniem głowni. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o znacznej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w jedną szeroką bruzdę, sięgającą krótkiego obosiecznego pióra. Sztych przygrzbietowy. Na obu progach, pod nasadą, trawione ornamenty charakterystyczne dla 2 połowy XVIII wieku. Na wysokości brzuśca zewnętrznego płazu trawiona dekoracja: ukwiecone gałązki roślinne, panoplia oraz postać huzara na koniu z szablą w dłoni. Płaz wewnętrzny odmiennie dekorowany: gałązki roślinne, słoneczko oraz medalion w kartuszu mogący być znakiem płatnerza. P o c h w a mosiężna z nałożoną szyjką z kołnierzem. Dwie ryfki z ruchomymi koluszkami na płaskim grzbiecie pochwy. Szerokie pierścienie motylkowe ozdobnie żłobione, podobnie jak szyjka i płaszcz pochwy zakończonej stalową ostrogą. Przy szabli oficerski temblak austriacki.
stan zachowania 4-/4-/4