Głownia stalowa długości 850 mm, szerokość przy nasadzie 28 mm i grubość na grzbiecie 8 mm, z wygięciem na 38 mm, wklęsło szlifowana na obu płazach w szeroką bruzdę od nasady do pióra oraz przygrzbietową strudzinę od zastawy do pióra. Pióro obosieczne ze sztychem przygrzbietowym. Na grzbiecie grawerowany napis: "Manufacture nationale d`armes de` Chatellerault 9-bris 1908 Off-erd` Art-rie M-le 1822-99". Na nasadzie głowni, tuż pod jelcem, wybite są trzy znaki kontrolne: litera C w kwadracie (punca kontrolera A. A. Clémenceau działającego w latach 1900- 1909); litera A w kole (punca dyrektora N. E. Anus w latach 1908 - 1909) i litera C w kole (punca kontrolera I klasy E. C. Clémenceau w latach 1898 - 1911).
Oprawa rękojeści mosiężna. Jelec kabłąkowo tarczowy z dwoma obłękami bocznymi zbiegającymi się z przednim kabłąkiem w jego górnej części. Tarczka jelca owalna, w tylnej części pochylona lekko ku dołowi. Głowica z kapturkiem, zwieńczona u góry owalną kopułką, w której zanitowany jest trzpień głowni. Całość zdobiona jest cyzelowanymi motywami liści laurowych, występujących na krawędzi kapturka i końcach kabłąków. Na tylnej części tarczki jelca występuje ozdobna, cyzelowana palmeta. Trzon rękojeści z ciemnego rogu, nacinany w 12 karbów. Brak oplotu.
Przy kabłąku opleciony skórzany temblak.
Pochwa z blachy stalowej, ze śladami niklowania, zakończona przy szyjce płaskim kołnierzem, mocowanym maleńką wkrętką, z jedną ryfką zakończoną pierścieniem, w którym osadzone jest ruchome kółko nośne. U dołu zakończona stalową ostrogą, zapewne uzupełnioną w późniejszym okresie.
Oferowana szabla wykonana została w oparciu o wzór szabli lekkiej kawalerii, francuskiej M 1822, kilkakrotnie modyfikowany i przyjęty w roku 1883 jako szabla oficerów kawalerii a w 1896 oficerów artylerii francuskiej, nieznacznie zmodyfikowany w 1899 roku. Szable tego typu należały też do wyposażenia oficerów artylerii formacji polskich, tworzonych we Francji w latach 1917 - 1919 i przybyłych do kraju wraz z "błękitną armią" gen. Józefa Hallera.
Razem z szablą oferowany chlebak z elementami wyposażenia oraz dwiema parami ostróg jeździeckie oraz tzw. salonowe.
Pas wykonany zapewne z grubego płótna lnianego, obszytego cienką, czarną skórką i pokryty po stronie zewnętrznej czarnym galonem. Zapinany na mosiężną klamrę złożoną z dwóch okrągłych tarczek łączonych esowatym haczykiem w formie dwóch połączonych węży. Do każdej tarczki przylutowane jest od strony pasa płaskie ucho z drutu, do jego przełożenia. Od strony środkowej przylutowane jest okrągłe uszko do przełożenia haczyka. Obie tarczki ozdobione są cyzelowanym wyobrażeniem skrzyżowanych luf armatnich z umieszczonym pomiędzy nimi gorejącym granatem.
Przy pasie znajdują się dwie ruki do zawieszenia broni, wykonane analogicznie do pasa, zapinane w górnej i dolnej części na guziki mosiężne z ozdobnymi główkami w kształcie grzybka. W górnej części przypięte są do mosiężnych, złoconych przesuwek z przylutowanym uszkiem, nałożonych na pas. Przednia ruka, szersza, pokryta galonem ciemnoniebieskim, z przypiętym u dołu karabińczykiem do przypięcia broni, zapewne uzupełniona od innego egzemplarza. Przy drugiej brak karabińczyka.
wz. 1822 zmodyfikowanego w 1899 roku, wykonana w Fabryce Broni w Chatellerault w 1908 roku oraz PENDENTY do broni białej oficera artylerii francuskiej wykonany wg. wzoru 1820, zapewne w 2 poł. XIX w.
Materiał: stal, mosiądz, nikiel
Wymiary: dł. całk. w pochwie - 1032 mm; b. pochwy - 1005 mm
Waga: w. p. 1506 g, b. p. 1062 g
Głownia stalowa długości 850 mm, szerokość przy nasadzie 28 mm i grubość na grzbiecie 8 mm, z wygięciem na 38 mm, wklęsło szlifowana na obu płazach w szeroką bruzdę od nasady do pióra oraz przygrzbietową strudzinę od zastawy do pióra. Pióro obosieczne ze sztychem przygrzbietowym. Na grzbiecie grawerowany napis: "Manufacture nationale d`armes de` Chatellerault 9-bris 1908 Off-erd` Art-rie M-le 1822-99". Na nasadzie głowni, tuż pod jelcem, wybite są trzy znaki kontrolne: litera C w kwadracie (punca kontrolera A. A. Clémenceau działającego w latach 1900- 1909); litera A w kole (punca dyrektora N. E. Anus w latach 1908 - 1909) i litera C w kole (punca kontrolera I klasy E. C. Clémenceau w latach 1898 - 1911).
Oprawa rękojeści mosiężna. Jelec kabłąkowo tarczowy z dwoma obłękami bocznymi zbiegającymi się z przednim kabłąkiem w jego górnej części. Tarczka jelca owalna, w tylnej części pochylona lekko ku dołowi. Głowica z kapturkiem, zwieńczona u góry owalną kopułką, w której zanitowany jest trzpień głowni. Całość zdobiona jest cyzelowanymi motywami liści laurowych, występujących na krawędzi kapturka i końcach kabłąków. Na tylnej części tarczki jelca występuje ozdobna, cyzelowana palmeta. Trzon rękojeści z ciemnego rogu, nacinany w 12 karbów. Brak oplotu.
Przy kabłąku opleciony skórzany temblak.
Pochwa z blachy stalowej, ze śladami niklowania, zakończona przy szyjce płaskim kołnierzem, mocowanym maleńką wkrętką, z jedną ryfką zakończoną pierścieniem, w którym osadzone jest ruchome kółko nośne. U dołu zakończona stalową ostrogą, zapewne uzupełnioną w późniejszym okresie.
Oferowana szabla wykonana została w oparciu o wzór szabli lekkiej kawalerii, francuskiej M 1822, kilkakrotnie modyfikowany i przyjęty w roku 1883 jako szabla oficerów kawalerii a w 1896 oficerów artylerii francuskiej, nieznacznie zmodyfikowany w 1899 roku. Szable tego typu należały też do wyposażenia oficerów artylerii formacji polskich, tworzonych we Francji w latach 1917 - 1919 i przybyłych do kraju wraz z "błękitną armią" gen. Józefa Hallera.
Razem z szablą oferowany chlebak z elementami wyposażenia oraz dwiema parami ostróg jeździeckie oraz tzw. salonowe.
Pas wykonany zapewne z grubego płótna lnianego, obszytego cienką, czarną skórką i pokryty po stronie zewnętrznej czarnym galonem. Zapinany na mosiężną klamrę złożoną z dwóch okrągłych tarczek łączonych esowatym haczykiem w formie dwóch połączonych węży. Do każdej tarczki przylutowane jest od strony pasa płaskie ucho z drutu, do jego przełożenia. Od strony środkowej przylutowane jest okrągłe uszko do przełożenia haczyka. Obie tarczki ozdobione są cyzelowanym wyobrażeniem skrzyżowanych luf armatnich z umieszczonym pomiędzy nimi gorejącym granatem.
Przy pasie znajdują się dwie ruki do zawieszenia broni, wykonane analogicznie do pasa, zapinane w górnej i dolnej części na guziki mosiężne z ozdobnymi główkami w kształcie grzybka. W górnej części przypięte są do mosiężnych, złoconych przesuwek z przylutowanym uszkiem, nałożonych na pas. Przednia ruka, szersza, pokryta galonem ciemnoniebieskim, z przypiętym u dołu karabińczykiem do przypięcia broni, zapewne uzupełniona od innego egzemplarza. Przy drugiej brak karabińczyka.