Rękojeść zamknięta, oprawa stalowa. Jelec krzyżowo-kabłąkowy z krótkimi, ostro zakończonymi wąsami. Tylne ramię jelca zakończone profilowaną gałką, załamane pod kątem prostym ku głowni. Przednie, załamanie pod kątem prostym ku głowicy, tworzy kabłąk konstrukcyjnie niepołączony z głowicą. Przy nasadzie, po obu stronach głowni, rozdwojone ramiona jelca tworzą rodzaj oślej podkowy, połączonej półpierścieniem. Trzon rękojeści z ciemnego rogu, z głowicą zagiętą ku przodowi dla pewniejszego uchwytu, z ukośnymi i prostymi karbami. Dołem uchwycony pierścieniem, górą nitowany trzpieniem głowni. Głownia europejska, stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w dwie wąskie bruzdy przygrzbietowe z progiem i obosiecznym, długim piórem. Sztych asymetryczny, przygrzbietowy. Na obu płazach, pod nasadą, na początku szlifu, bity znak płatnerza - dwa łuki z punktami na końcach. Na wewnętrznym płazie, na wysokości zastawy, dwa znaki sierpów zakończonych trzema punktami.