Chełmoński był jednym z najwybitniejszych malarzy XIX w. Malował sceny rodzajowe, pędzące zaprzęgi i krajobrazy. Po powrocie z Paryża do kraju w 1887 r. artysta zamieszkał we wsi Kuklówka pod Grodziskiem, gdzie powstała większość jego pejzaży i gdzie malował aż do 1914 roku. Malarskich motywów dostarczały mu również podróże na Podole, Ukrainę, Wołyń, Polesie i Litwę. Główne miejsce w jego twórczości z tego okresu zajmuje krajobraz, wzbogacany o postacie ludzkie lub zwierzęce. Świat zwierząt i ptaków artysta zaczyna darzyć wtedy szczególną uwagą, przenika mistyczne tajemnice natury i istotę polskiego pejzażu. Świt, zmierzch i noc stały się ulubionymi porami jego obcowania z naturą.
Oferowany obraz, wyrafinowany w swojej klasie - będący wybitnym dziełem sztuki pochodzi z ostatniego, najbardziej dojrzałego okresu twórczości Chełmońskiego. Jest świadectwem tego, ze artysta odznaczał się wielką biegłością techniczną, znakomitą pamięcią wzrokową i doskonałą znajomością rysunku.W przeciwieństwie do konwencji realizmu upowszechnionych w Monachium i formuły propagowanej w Paryżu, tematyka jego sztuki akcentowała rdzenną "polskość" i ukraińską rodzimość, ukazywała specyfikę kraju, z którym był emocjonalnie związany i którego obrazy na trwałe zachował w swej pamięci.
Ten typ malarstwa pozwala go zaliczyć do najwybitniejszych artystów w dziejach nowoczesnej sztuki europejskiej.
olej, płótno; 91,5 x 149 cm
sygn. l.d. JÓZEF CHEŁMOŃSKI 906
Reprodukowany i opisany: Alfred Ligocki, Józef Chełmoński, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa, 1983, il. Str. 75 Tadeusz Matuszczak, Józef Chełmoński, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2003, il.barwna str. 113
estymacja: 850000 - 1 200 000 zł
Chełmoński był jednym z najwybitniejszych malarzy XIX w. Malował sceny rodzajowe, pędzące zaprzęgi i krajobrazy. Po powrocie z Paryża do kraju w 1887 r. artysta zamieszkał we wsi Kuklówka pod Grodziskiem, gdzie powstała większość jego pejzaży i gdzie malował aż do 1914 roku. Malarskich motywów dostarczały mu również podróże na Podole, Ukrainę, Wołyń, Polesie i Litwę. Główne miejsce w jego twórczości z tego okresu zajmuje krajobraz, wzbogacany o postacie ludzkie lub zwierzęce. Świat zwierząt i ptaków artysta zaczyna darzyć wtedy szczególną uwagą, przenika mistyczne tajemnice natury i istotę polskiego pejzażu. Świt, zmierzch i noc stały się ulubionymi porami jego obcowania z naturą.
Oferowany obraz, wyrafinowany w swojej klasie - będący wybitnym dziełem sztuki pochodzi z ostatniego, najbardziej dojrzałego okresu twórczości Chełmońskiego. Jest świadectwem tego, ze artysta odznaczał się wielką biegłością techniczną, znakomitą pamięcią wzrokową i doskonałą znajomością rysunku.W przeciwieństwie do konwencji realizmu upowszechnionych w Monachium i formuły propagowanej w Paryżu, tematyka jego sztuki akcentowała rdzenną "polskość" i ukraińską rodzimość, ukazywała specyfikę kraju, z którym był emocjonalnie związany i którego obrazy na trwałe zachował w swej pamięci.
Ten typ malarstwa pozwala go zaliczyć do najwybitniejszych artystów w dziejach nowoczesnej sztuki europejskiej.