W latach 1917-22 Kasper Pochwalski studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u J. Mehoffera, który uważał go za jednego z najzdolniejszych swoich uczniów. Następnie wyjechał na stypendium do Paryża, gdzie kształcił się w Academie Ranson m. in. u: G. L. Jaunesa, Jules`a Zingga oraz Maurice`a Denisa - słynnego nabisty. Po powrocie do Polski został członkiem Zrzeszenia Artystów Plastyków "Zwornik".
Pochwalski był ceniony za dużą łatwość tworzenia. Malował portrety, pejzaże miejskie, martwą naturę. Ponadto konserwował zabytki i wypowiadał się na łamach pism jako krytyk artystyczny. Najsilniej inspirowały go osiągnięcia malarstwa młodopolskiego. Prace Pochwalskiego są wyciszone i kameralne. Dekoracyjna, zawiła kreska wskazuje na secesyjną proweniencję jego twórczości. Charakterystyczne są zestawienia kolorystyczne żółci, cynobru z rozmytym fioletem, granatem i zielenią. Przykładami są prezentowane pod pozycją 14 i 15 obrazy.