Był uczniem W.Gersona i A.Kamieńskiego w Warszawskiej Klasie Rysunkowej. Po studiach stale mieszkał w Warszawie, skąd corocznie wyjeżdżał na plenery malarskie, m.in. na Ukrainę w latach 1875-1886. Fascynacja tamtejszym krajobrazem i folklorem sprawiła, że namalował wówczas wiele obrazów rodzajowych z postaciami Kozaków. W 1886 r. przebywał w Monachium; o 1900 kilkakrotnie jeździł do Włoch i do Paryża; w 1912 podróżował na Sycylię i do Tunisu. Po 1903 r. wiele czasu spędzał w podwarszawskiej Woli Rafałowskiej. Obok malarstwa olejnego uprawiał akwarelę i w tej trudnej technice doszedł do prawdziwego mistrzostwa. W swoich malowanych akwarelą krajobrazach - realistycznych, a zarazem dekoracyjnych - dawał, według własnych słów, "coś w rodzaju syntezy pejzażu polskiego".