Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1878-9 u Jana Matejki, w akademii wiedeńskiej u Augusta Eisenmengera i Christiana Griepenkerkla oraz w Rzymie. Mieszkał na stałe w Wiedniu, był znany jako rysownik, malował portrety i obrazy religijne, rzadziej sceny rodzajowe. Wystawiał w Wiedniu i w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. W 1914 roku komitet budowy kościoła Św. Elżbiety w Wiedniu powierzył mu wykonanie głównego obrazu do tej świątyni.
Obraz przedstawia młodzieńczego Jana Ewangelistę o charakterystycznej delikatnej, niemal kobiecej urodzie. Był najmłodszy, ukochany i najwierniejszy uczeń Chrystusa, jeden z dwunastu Apostołów, świadek najważniejszych wydarzeń z życia swego Mistrza, przemienienia na górze Tabor, wskrzeszenia córki Jaira, modlitwy w Ogrójcu i Ostatniej Wieczerzy. Pod krzyżem towarzyszył Marii, Matce Chrystusa. Podczas pobytu na Patmos spisał Ewangelię.