W centrum ukazany jest Archanioł Michał, wizerunek jako wojownika, żołnierza odzianego w ubiór przywodzący na myśl ten, który nosili rzymscy legioniści: krótką tunikę okrytą zbroją, czerwony płaszcz, z ognistym mieczem w dłoni, który strzeże wrót Edenu. Z ramion wyrastają skrzydła - symbol angelos, czyli bycia posłanym. Przy Archaniele ukazani są Święci, od lewej; Mikołaj z Miry, Cudotwórca, Eudokia, Mirosława i Emilian. Grupa Świętych i Archanioł Michał opisani cyrylicą nad nimbami. Powyżej w obłokach Aniołowie, podtrzymują wizerunek Matki Bożej Kazańskiej.

Archanioł Michał jest ognistym wojownikiem, Księciem Niebiańskiej Armii, która walczy w imię sprawiedliwości i prawa. Daje wsparcie wszystkim, którzy znajdują się w strasznym ucisku. Archanioł Michał jest też dawcą cierpliwości i szczęścia. Wśród Archaniołów najważniejsze miejsce przypada Michałowi, gdyż według tradycji to on jako pierwszy wystąpił przeciwko szatanowi i zbuntowanym aniołom z okrzykiem „któż jak Bóg!” W Piśmie Świętym wymieniony jest kilkakrotnie: jako obrońca ludu Izraela i jeden z przedniejszych książąt nieba w Księdze Daniela oraz jako stojący na czele duchów niebieskich i walczący z szatanem w Apokalipsie św. Jana. W apokryfach ukazany jest jako ten, któremu Bóg powierzył zadania wymagające szczególnej siły, dlatego wstawia się za ludźmi u Boga, towarzyszy umierającym w obliczu śmierci i ich duszom w drodze do nieba.

Okład mosiężny, kompozycja repusowanej sukienki otacza wąska bordiura dekorowana motywem geometrycznym.