Święty Antoni zwany Padewskim lub Antonim z Lizbony, należy, obok św. Franciszka, do najpopularniejszych świętych zakonu franciszkańskiego. Urodzony w 1195 w Lizbonie - zmarł 13 VI 1231 w Arcello koło Padwy, kanonizowany w rok po śmierci, a w 1946 uznany przez papieża Piusa XII doktorem Kościoła. Był kaznodzieją i teologiem, działał w Portugalii, Francji oraz we Włoszech. Uznawany jest za cudotwórcę w odnajdywaniu rzeczy zagubionych, patrona żeglarzy.
Święty Antoni z Dzieciątkiem Jezus szczególnie często był przedstawiany w malarstwie katolickim epoki kontrreformacji. Jest aluzja do cudownej wizji, jaką miał podczas swego pobytu we Francji, gdy ukazała mu się Madonna z Dzieciątkiem. Kwitnąca lilia - symbol niewinności oraz mały Chrystus to dwa atrybuty świętego Antoniego Padewskiego. Jego wyobrażenia wykonywali zarówno słynni malarze europejscy, jak Anton van Dyck (1599-1641), czy Bartolomeo Esteban Murillo (1618- 1682), jak i lokalni artyści cechowi i kościelni. Prezentowany obraz, malowany z dużą swobodą, ma charakter wotywny, przeznaczony był zapewne do prywatnej dewocji.