Teodor Axentowicz był jednym z pierwszych polskich artystów malujących, tak później popularne obrazy z życia Hucułów. Jedną z najwcześniejszych "huculskich" kompozycji artysty było Święto Jordanu, motyw przedstawiony pierwotnie w dużych obrazach olejnych (lata 1893, 1895; zbiory MNP i MNW), a ze względu na swą popularność powtarzany później w różnych replikach i wariantach, malowanych olejno, akwarelą bądź pastelami. Prezentowana tu praca, wyróżniająca się swobodą i świeżością ujęcia oraz świetną charakterystyką postaci, jest zapewne jednym z wcześniejszych powtórzeń tego motywu w technice akwareli.

Obraz przedstawia uroczystą ceremonię święcenia wody, odprawianą w kościele prawosławnym i greko-katolickim w Dzień Objawienia Pańskiego - Epifanii (Trzech Króli), a przez pamięć chrztu Chrystusa zwaną "Jordanem" (jedno z 12 głównych świąt prawosławnego roku liturgicznego obchodzone 19 stycznia według kalendarza gregoriańskiego, tj. 6 stycznia według kalendarza juliańskiego). Tego dnia, podczas uroczystej ceremonii, duchowny zanurza krzyż w rzece lub strumieniu, po czym tak uświęconą wodą skrapla wiernych, którzy następnie nabierają w dzbany poświęconą w przerębli wodę i zanoszą ją do domów.

14
Teodor AXENTOWICZ (1859 - 1938)

ŚWIĘTO JORDANU, ok. 1900

akwarela, papier
64 x 85 cm (w świetle passe-partout)
sygn. u dołu pośrodku: T. Axentowicz

Proweniencja:
Obraz pochodzi z londyńskiej kolekcji Jana Pomiana-Bławdziewicza (1924-2016), Komandora Orderu Polonia Restituta, założyciela fundacji "Karta z dziejów", wieloletniego dyrektora Heim Gallery w Londynie, pilota polskiego lotnictwa, absolwenta University of London, działacza polonijnego i polityka, w latach 1948 -1960 bliskiego współpracownika Józefa Retingera.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Teodor Axentowicz był jednym z pierwszych polskich artystów malujących, tak później popularne obrazy z życia Hucułów. Jedną z najwcześniejszych "huculskich" kompozycji artysty było Święto Jordanu, motyw przedstawiony pierwotnie w dużych obrazach olejnych (lata 1893, 1895; zbiory MNP i MNW), a ze względu na swą popularność powtarzany później w różnych replikach i wariantach, malowanych olejno, akwarelą bądź pastelami. Prezentowana tu praca, wyróżniająca się swobodą i świeżością ujęcia oraz świetną charakterystyką postaci, jest zapewne jednym z wcześniejszych powtórzeń tego motywu w technice akwareli.

Obraz przedstawia uroczystą ceremonię święcenia wody, odprawianą w kościele prawosławnym i greko-katolickim w Dzień Objawienia Pańskiego - Epifanii (Trzech Króli), a przez pamięć chrztu Chrystusa zwaną "Jordanem" (jedno z 12 głównych świąt prawosławnego roku liturgicznego obchodzone 19 stycznia według kalendarza gregoriańskiego, tj. 6 stycznia według kalendarza juliańskiego). Tego dnia, podczas uroczystej ceremonii, duchowny zanurza krzyż w rzece lub strumieniu, po czym tak uświęconą wodą skrapla wiernych, którzy następnie nabierają w dzbany poświęconą w przerębli wodę i zanoszą ją do domów.