Teodor Axentowicz był jednym z pierwszych polskich artystów malujących obrazy z życia Hucułów. Jedną z najwcześniejszych, „huculskich“ kompozycji artysty było Święto Jordanu, motyw przedstawiony pierwotnie w dużych obrazach olejnych (lata 1893, 1895; zbiory MNP i MNW), a ze względu na swą popularność powtarzany i później w różnych replikach i wariantach, malowanych olejno, akwarelą bądź pastelami. Prezentowana tu praca, wyróżniająca się swobodą i świeżością ujęcia oraz świetną charakterystyką postaci, jest zapewne jednym z wcześniejszych powtórzeń tego motywu w technice akwareli.
Przedstawia uroczystą ceremonię święcenia wody, odprawianą w kościele prawosławnym i greko-katolickim w Dzień Objawienia Pańskiego – Epifanii (Trzech Króli), a przez pamięć chrztu Chrystusa zwaną „Jordanem“ (jedno z 12 głównych świąt prawosławnego roku liturgicznego). Tego dnia, podczas uroczystej ceremonii, duchowny święci wodę poprzez zanurzenie krzyża w rzece lub strumieniu, a wierni tak uświęconą wodę nabierają w dzbany i zanoszą do domów.