Teodor Axentowicz studiował w Akademii monachijskiej pod kierunkiem Gabriela von Hackla oraz u profesorów Sandora Wagnera i Guyli Benczura, w latach 1879- 82. W 1883 roku wyjechał do Paryża, gdzie uczył się w pracowni Emila Augusta Carolus- Durana. Odbył wiele podróży artystycznych do Włoszech, Londynu. W 1895 roku objął stanowisko profesora rysunku w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, a w 1910 roku został pierwszym jej rektorem z wyboru. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" oraz członkiem wiedeńskiej "Secesji". Był jednym z najwybitniejszych polskich portrecistów; malował także sceny rodzajowe i historyczne. Ulubionym tematem artysty były sceny z motywami huculskimi- studia postaci, zwyczaje, wierzenia- malowane z dbałością o szczegóły, a jednocześnie bardzo swobodnie. Posługiwał się głównie pastelami i farbami olejnymi.
Olej, płótno; 48 x 68 cm
Sygnowany czerwonym olejem l.d.: T. axentowicz
Na odwrocie pieczątka składu przyborów malarskich:
"ISKRA & KARMANSKI"
Teodor Axentowicz studiował w Akademii monachijskiej pod kierunkiem Gabriela von Hackla oraz u profesorów Sandora Wagnera i Guyli Benczura, w latach 1879- 82. W 1883 roku wyjechał do Paryża, gdzie uczył się w pracowni Emila Augusta Carolus- Durana. Odbył wiele podróży artystycznych do Włoszech, Londynu. W 1895 roku objął stanowisko profesora rysunku w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, a w 1910 roku został pierwszym jej rektorem z wyboru. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" oraz członkiem wiedeńskiej "Secesji". Był jednym z najwybitniejszych polskich portrecistów; malował także sceny rodzajowe i historyczne. Ulubionym tematem artysty były sceny z motywami huculskimi- studia postaci, zwyczaje, wierzenia- malowane z dbałością o szczegóły, a jednocześnie bardzo swobodnie. Posługiwał się głównie pastelami i farbami olejnymi.