Pochodzenie: Galerie Ucher, Kolonia.
Obraz wystawiany:
– Andrzej Szewczyk, Tomasz Tatarczyk, Volumina, Galerie Ucher, Kolonia, VI – VII 1999.
Od początku lat 80. Andrzej Szewczyk tworzył cykle obiektów przestrzennych, w których używał ołowiu i określonych gatunków drewna. Były to Pomniki listów F. Kafki do F. Bauer, Diariusze, Bazylika-Biblioteka, a także Świadek. Stemplowane gorącym ołowiem deski tworzyły szczególny rodzaj pisma – jak określał artysta – symbolicznego, wewnętrznego, pulsującego swoim tajemniczym życiem.
W rozmowie z Andrzejem Przywarą tak tłumaczył swoją autorską koncepcję: Moje prace przestrzenne w drewnie i ołowiu odczuwam jako gatunek biblioteki, powszechnej biblioteki. Użycie materiałów ma niezwykle konkretne odniesienia, od poziomu fizycznego (fizyki) do erotycznego; w kierunku tańca. Tańczą materiały. Lubię oglądać ołów, który wlewa się w drewniane otwory. Przybiera on wręcz formy pewnych prototypów – serca, wątroby. Przypatruję się tym pracom i widzę, ile jest w nich tego, co jest w nas. Wszystko, co jest płynne jest prawdziwe. (Andrzej Szewczyk. Malarstwo, Galeria Kronika, Centrum Sztuki w Bytomiu, 1992, s. nlb.)
* Do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).
deska dębowa, ołów, grafit, akryl, sklejka
61 x 46,5 cm
sygn. na odwr. p.g.: a. Sz.
Powyżej nalepka maszynopis: „Świadek“ | dąb, ołów, grafit 1989; po l. napis GALERIE UCHER KÖLN ST. APERNSTR. 17-21.
Pochodzenie: Galerie Ucher, Kolonia.
Obraz wystawiany:
– Andrzej Szewczyk, Tomasz Tatarczyk, Volumina, Galerie Ucher, Kolonia, VI – VII 1999.
Od początku lat 80. Andrzej Szewczyk tworzył cykle obiektów przestrzennych, w których używał ołowiu i określonych gatunków drewna. Były to Pomniki listów F. Kafki do F. Bauer, Diariusze, Bazylika-Biblioteka, a także Świadek. Stemplowane gorącym ołowiem deski tworzyły szczególny rodzaj pisma – jak określał artysta – symbolicznego, wewnętrznego, pulsującego swoim tajemniczym życiem.
W rozmowie z Andrzejem Przywarą tak tłumaczył swoją autorską koncepcję: Moje prace przestrzenne w drewnie i ołowiu odczuwam jako gatunek biblioteki, powszechnej biblioteki. Użycie materiałów ma niezwykle konkretne odniesienia, od poziomu fizycznego (fizyki) do erotycznego; w kierunku tańca. Tańczą materiały. Lubię oglądać ołów, który wlewa się w drewniane otwory. Przybiera on wręcz formy pewnych prototypów – serca, wątroby. Przypatruję się tym pracom i widzę, ile jest w nich tego, co jest w nas. Wszystko, co jest płynne jest prawdziwe. (Andrzej Szewczyk. Malarstwo, Galeria Kronika, Centrum Sztuki w Bytomiu, 1992, s. nlb.)
* Do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).