Początkowo uczył się w K lasie Rysunkowej W. Gersona w Warszawie, a w latach 1881-1889 studiował w SSP w K rakowie u I . Jabłońskiego, J. Matejki, F. Cynka i L . Löfflera. Naukę kontynuował w latach 1889-1892 w M onachium u A . Wagnera. W 1892 r. powrócił do kraju i osiadł w S woszowicach pod Krakowem. Malował portrety, obrazy religijne i alegoryczne, ale najbardziej interesowała go tematyka etnograficzna. Postrzegał wieś jako źródło odnowy społeczeństwa zepsutego przez miasto i jego kulturę. Jako jeden z pierwszych jeździł do podkrakowskich Bronowic, gdzie malował barwne sceny z życia chłopów. Owocem tych plenerów była wystawa "chłopomani" w krakowskim TPSP, gdzie wraz z innymi artystami zaprezentował swoje prace inspirowane wsią. Przez całe swoje życie artysta pozostał wierny owej fascynacji ludowością. Z niezwykłym upodobaniem i humorem ukazywał wiejskie obyczaje i zabawy, umiejętnie podkreślając barwą i duktem pędzla żywiołowy charakter przedstawienia.

65
Wincenty WODZINOWSKI (1866-1940)

Swaty

olej, płyta, 70 × 100 cm
sygn. p. d.: Wodzinowski

Estymacja: 15 000 - 18 000 zł

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Początkowo uczył się w K lasie Rysunkowej W. Gersona w Warszawie, a w latach 1881-1889 studiował w SSP w K rakowie u I . Jabłońskiego, J. Matejki, F. Cynka i L . Löfflera. Naukę kontynuował w latach 1889-1892 w M onachium u A . Wagnera. W 1892 r. powrócił do kraju i osiadł w S woszowicach pod Krakowem. Malował portrety, obrazy religijne i alegoryczne, ale najbardziej interesowała go tematyka etnograficzna. Postrzegał wieś jako źródło odnowy społeczeństwa zepsutego przez miasto i jego kulturę. Jako jeden z pierwszych jeździł do podkrakowskich Bronowic, gdzie malował barwne sceny z życia chłopów. Owocem tych plenerów była wystawa "chłopomani" w krakowskim TPSP, gdzie wraz z innymi artystami zaprezentował swoje prace inspirowane wsią. Przez całe swoje życie artysta pozostał wierny owej fascynacji ludowością. Z niezwykłym upodobaniem i humorem ukazywał wiejskie obyczaje i zabawy, umiejętnie podkreślając barwą i duktem pędzla żywiołowy charakter przedstawienia.