W 1940 r. podjął naukę w Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie. W 1945 roku artystę przyjęto na drugi rok Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych. Był uczniem miedzy innymi Ignacego Pieńkowskiego oraz Eugeniusza Eibischa. Na uczelni poznał swoją żonę Janinę. W jego twórczości można odnaleźć inspiracje koloryzmem, francuskim impresjonizmem i postimpresjonizmem. Nieprzerwanie malował do końca życia, pozostał wierny realistycznemu przedstawianiu rzeczywistości. Malował portrety m.in. własnych dzieci, miejskie pejzaże Krakowa i wiejskie studia natury z Pogórza, okolic Kasinki, Lanckorony, Limanowej, dokąd wyjeżdżał z rodziną na wakacje. W 2005 r. w Muzeum Archidiecezjalnym w Krakowie odbyła się wystawa prac artysty i jego żony.