Od 1875 regularnie wystawiał w Krakowie. W 1879 roku ukończył naukę w krakowskiej SSP na oddziale kompozycji u Jana Matejki. Warsztat doskonalił w akademii monachijskiej. Do Krakowa wrócił w 1885 r. W tym okresie uległ nieuleczalnej chorobie i przestał prawie zupełnie malować. Jego dorobek to obrazy rodzajowe, niewielkich przeważnie rozmiarów scenki przedstawiające sceny z życia rzemieślników i biedoty miejskiej, pejzaże z okolic Krakowa oraz miejskie widoki, najczęściej z krakowskiego Kazimierza. Obrazy te malowane nastrojowo, przeważnie w ciemnych tonacjach, charakteryzują się dużą wrażliwością artystyczną i wyczuciem koloru. W studiach portretowych wykazywał się umiejętnością zarysowania indywidualności poszczególnych postaci.