Stanisław WYSPIAŃSKI (1869-1907)
Uczył się u Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Początkowo malował olejno, później niemal wyłącznie pastelami, tworząc głównie portrety i pejzaże. Zajmował się też projektowaniem witraży, grafiką, rzeźbą, rzemiosłem artystycznym, wykonywał polichromię ścienną, ilustrował i zdobił książki. Inscenizował własne dramaty oraz sztuki innych autorów, projektował kostiumy i dekoracje teatralne. Prowadził katedrę malarstwa dekoracyjnego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był czołową postacią Młodej Polski, uznawanym za autorytet i duchowego wodza swego pokolenia.
Ołówek, węgiel, papier, 19,8 x 24,2 cm,
sygn. p.d.: monogram wiązany SW.
Ekspertyza pani Marty Romanowskiej.
Stanisław WYSPIAŃSKI (1869-1907)
Uczył się u Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Początkowo malował olejno, później niemal wyłącznie pastelami, tworząc głównie portrety i pejzaże. Zajmował się też projektowaniem witraży, grafiką, rzeźbą, rzemiosłem artystycznym, wykonywał polichromię ścienną, ilustrował i zdobił książki. Inscenizował własne dramaty oraz sztuki innych autorów, projektował kostiumy i dekoracje teatralne. Prowadził katedrę malarstwa dekoracyjnego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był czołową postacią Młodej Polski, uznawanym za autorytet i duchowego wodza swego pokolenia.